Teichos Dymaion Fortress 🏰 Kalogria (1300 BC)

Het fort werd gebouwd in de Myceense periode, waarschijnlijk rond 1300 voor Christus, op de zogenaamde cyclopische manier (grote kalkstenen blokken) die de heuvel aan drie kanten beschermden, de vierde werd natuurlijk beschermd door de klif en de lagune. De muur is 250 m lang en 4,5-5,5 m dik, met een gemiddelde hoogte van ca. 8,4m. De toegang tot de binnenkant van de citadel was via drie poorten, één aan elke kant, en de hoofdpoort aan de zuidoostelijke kant werd verder beschermd door een poorttoren. Huisruïnes die behoren tot opeenvolgende bewoningsfasen binnen de Akropolis bewijzen intensief gebruik van de site tijdens de Myceense periode (1680-1040 v. Chr.). De menselijke bewoning is geverifieerd voor fasen voorafgaand aan de bouw van het fort, al in de laatste neolithische periode (ca. 3500 voor Christus) en intensiever tijdens de vroege en midden Helladische perioden (ca. 3000-1680 voor Christus).
In historische tijden was de menselijke activiteit in Teichos Dymaion min of meer continu. Tijdens de oorlog tussen de Achaeïsche en de Aitolische Liga (220-217 v.Chr.) werd het terrein ingenomen door de Aitolische generaal Eutichidas en later zonder slag ingenomen door koning Filips V van Macedonië, die het vervolgens aan de Dymaiërs overhandigde. In de Romeinse tijd maakte de acropolis deel uit van de Colonia Iulia Augusta Dumaeorum (de keizerlijke kolonie van Dyme) en werd waarschijnlijk bewoond door Romeinse kolonisten.Het intensieve gebruik van de site ging door tijdens het Byzantijnse tijdperk. Aanzienlijke veranderingen aan de oorspronkelijke vorm van de citadel vonden plaats tijdens de middelste Byzantijnse periode (10e-12e eeuw na Christus): in die tijd werd een kruismuur gebouwd, die de acropolis in twee delen scheidde, samen met een toren boven de zuidoostelijke hoek van het fort ; de middelste poort werd niet meer gebruikt en geblokkeerd door een muur.De Venetianen namen de Akropolis in 1408 over, de katholieke bisschop van Patra verhuurde de baronie van Patra aan hen voor vijf jaar. Later (1687-1715) kwamen 1000 kolonisten uit Lidhoriki, centraal Griekenland, in de toen onbewoonde omgeving wonen; dit is waarschijnlijk de periode waarin het noordelijke deel van de Akropolis als begraafplaats werd gebruikt. Daarna is de bewoning op het terrein zeer sporadisch geweest en heeft het geen sporen nagelaten. Toen een aantal West-Europese reizigers in de 19e Teichos Dymaion bezochten, werd het verlaten gevonden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het terrein door de Italiaanse bezettingstroepen gebruikt als militair kamp, wat onherstelbare schade aanrichtte.
Auteur: 6e Ephoraat van de prehistorische en klassieke oudheden
odysseus.culture.gr/h/3/eh351.jsp?obj_id=18783

Er is een toilet bij de ruïne