De Krawaten van Lille

Een prins van Kroatië was met zijn talrijk gevolg op reis door de Kempen. De paarden van dit gezelschap waren beslagen met zilveren hoefijzers en hun wagens waren met zilveren banden belegd. Toen zij aan ‘Het Valveken”, een oude herberg en hoeve, kwamen welke men juist aan het opbouwen was en aangezien de prins en zijn gevolg de weg verloren waren, vroegen zij aan de metsers van “Het Valveken” de weg naar Turnhout. Deze stuurden de prins en zijn gevolg echter in de kwachten van de Zegge met de bedoeling hen te plunderen en hier rijke buit te vergaren. Zij achtervolgden het gezelschap en doodden de prins en de Croaten, doch één van deze Croaten wist te ontsnappen.De vader van de prins wilde zijn zoon wreken en trok met een groot leger naar Lille om de vermetele inwoners te straffen. Reeds had hij enkele huizen aan de Laak in het gehucht Beek geplunderd en in brand gestoken, toen een processie, geleid door de pastoor met de monstrans, het leger tegemoet kwam om de vader van de vermoorde prins ootmoedig vergiffenis te smeken. De vader schonk de Lillenaren genade, maar de inwoners moesten wel een aanzienlijke geldboete als smartegeld betalen. Men zegt zelfs dat de gemeente Lille voor honderd jaar nog een bos heeft moeten verkopen om de intresten voor deze geldboete af te kunnen betalen. En naar het schijnt is dit voorval de reden dat er te Lille nooit een kasteel heeft gestaan of een heer heeft gewoond, uit schrik dat ook hij door de Lillenaren zou vermoord worden.Door dit voorval werden de Lillenaren door de inwoners van de omliggende dorpen spottend “Krawaten” genoemd. Oude mensen van Lille weten nog te vertellen dat de beroemde schrijver Hendrik Conscience, wiens stiefmoeder van Oostmalle afkomstig was, te Lille kwam met als doel alle opzoekingen te doen omtrent 'De Krawaten van Lille' om hierover een verhaal te schrijven. De toenmalige burgemeester Emiel Goetschaickx maande hem echter aan dit niet te doen omdat men te Lille vond dat de Krawatenhistorie een schande betekende voor het dorp!
Bron: volksverhalen.be