Franziskusdenkmal vor San Giovanni in Laterano

Standbeeld van Sint Franciscus voor de Sint-Jansbasiliek

In 1209 maakte Franciscus van Assisi een pelgrimstocht naar Rome om zijn nieuwe manier van leven door de paus te laten erkennen en daarmee zijn beweging als een orde. De berichten over hoe Innocentius III. Franciscus ontving, zijn deels tegenstrijdig. Maar het is duidelijk dat de paus hem met grote scepsis moet hebben bekeken. Eigenlijk kwamen hier twee werelden met elkaar in botsing: de vertegenwoordiger van het kerkelijk imperialisme en de nederige Franciscus die alles verzaakte.
Ook de verschijning van Franciscus en zijn broers, die op blote voeten en in verstelde gewaden voor de Vicaris van Christus verschenen – zoals Innocentius III. Het feit dat hij de eerste paus was die onlangs werd benoemd, werd door de verzamelde kerkleiders met duidelijke afkeuring bekeken. “Want dit ideaal hield een voortdurend, woordeloos verwijt in aan het adres van de rijke en machtige kerk, waarvan de radicaliteit alle eerdere hervormingsideeën te boven ging.” (Helmut Feld) Maar gegeven het feit dat aanhangers van andere christelijke armoedebewegingen nu ketters waren geworden, leek Op dit punt is een verandering in het kerkelijk beleid noodzakelijk. Zij wilden overgaan tot het verlenen van een plaats aan de gehoorzame armoedebewegingen in de kerk. De paus bevestigde echter alleen mondeling de regel die Franciscus hem had voorgelegd. Hij wilde eerst afwachten hoe deze broederschap zich verder zou ontwikkelen.
“Het moet de broeders dus duidelijk zijn geworden dat de belofte van gehoorzaamheid aan de paus, die was vastgelegd in de proloog van de Regel, en de basisvereiste van de Regel, ‘heilige armoede’, met elkaar in conflict konden komen. . En de toekomst zou moeten aantonen dat twee fundamenteel onverenigbare ideeën met elkaar verbonden waren.” (Helmut Feld)
Het monument verheerlijkt deze gebeurtenis ter gelegenheid van de 700ste sterfdag van Franciscus 1226-1926.