Minoritenkirche Linz

Het Franciscaner klooster in Linz is de eerste tak van de Franciscaanse orde (fratres minores, "Minerbrüder", Minoriten) gesticht in 1210 in Opper-Oostenrijk. De broeders in Linz werden voor het eerst gedocumenteerd in 1236. Het monastieke samenleven, de uitoefening van pastorale zorg en een leven in de geest van de stichter ervan, Franciscus van Assisi, kenmerkten het werk van de orde. Het was lange tijd het enige klooster in Linz en een centrum van pastorale zorg voor de stad. Door de Reformatie en het verbod op het opnemen van novicen daalde het aantal religieuzen sterk totdat keizer Ferdinand I het klooster - met uitzondering van de kerk en het klooster - in 1562 overdroeg aan de provinciale landgoederen van Opper-Oostenrijk. In de jaren 1564 tot 1571 braken de landgoederen het oude kloostergebouw af en verrezen het landhuis dat er nog steeds staat. De eerste grote structurele veranderingen aan het kerkgebouw vonden plaats toen de sacristie in 1577 illegaal werd gesloopt.Vanaf 1602 namen de jezuïeten, die met het oog op de contrareformatie naar Linz waren gekomen, de diensten in de Minorietenkerk over. In 1678 kwam de Kerk weer in Franciscaanse handen, in de handen van de Franciscaanse Conventualen of Minorieten. Ze woonden in twee aangrenzende huizen totdat het klooster in 1716 werd herbouwd volgens plannen van Johann Michael Prunner.Het Minorietenklooster in Linz werd in 1785 ontbonden door keizer Jozef II. De religieuzen moesten vertrekken, het kloostergebouw werd gebruikt voor overheidsdoeleinden. Tegenwoordig herbergt het de deelstaatregering van Opper-Oostenrijk. Sindsdien is de kerk een zijkerk van de parochie en wordt ze sinds ongeveer 1990 door de Sociëteit van Sint-Pieter gebruikt voor hun diensten (Wikipedia).