Dreifaltigkeitssäule (Linz)

De stad Linz overleefde de laatste grote pestgolf in Midden-Europa ongeschonden. Op dezelfde manier werd men in 1683 tijdens de Turkse oorlogen en in 1704 tijdens de Spaanse Successieoorlog gered van de invasie van buitenlandse troepen en in 1712 van een dreigende grote brand. Uit dankbaarheid hiervoor schonken de keizer, de provinciedomeinen van Opper-Oostenrijk en de bevolking een 17 meter hoge zuil, die tussen 1717 en 1723 werd gemaakt door de Salzburgse meester-steenhouwer Sebastian Stumpfegger naar een ontwerp van Antonio Beduzzi.[1] De schandpaal, die tot 1716 op het centrale plein van Linz had gestaan, werd vanwege de aanstaande bouw van de Drie-eenheidszuil naar de Taubenmarkt verplaatst.Hoewel de Drie-eenheidszuil in 1723 werd voltooid, werd deze pas op 17 november 1728 ingewijd door de stadsdecaan van Linz, Max Gandolph Steyrer von Rothenthurn. Op instigatie van deelstaatgouverneur Christoph Wilhelm I von Thürheim was er langdurig onderzoek gedaan naar de enorm hoge kosten van 30.000 gulden. De achtergrond hiervan was een smeulend geschil tussen de jezuïeten, die werden gesteund door de keizer, en de stadsdekens, die aan de kant van de burgers stonden, en dat gedurende de hele barok smeulde.De grote overstroming in 1872 bereikte de Trinity Column. Vanaf 1943 werden tijdens de Tweede Wereldoorlog alle decoratieve elementen verwijderd en opgeslagen in de centrale kelders van Linz aan de Kapuzinerstrasse. Ter bescherming werden de wapenschilden in gips ingebed. Vanwege hun enorme gewicht bleven de basis en de kolomtrommels echter op het centrale plein. Na het einde van de oorlog werd de colonne in december 1947 opnieuw voltooid door de steenhouwer Matthäus Schlager.Van juni 2019 tot juli 2020 is de Drie-eenheidszuil volledig gerenoveerd (Wikipedia).

De Drievuldigheidszuil is een populair fotomotief.