Weißenstädter See

De Weißenstädter See is het hele jaar door een magneet voor bezoekers. In de zomer ontmoeten allerlei soorten watersporters elkaar op het 48 hectare grote stuwmeer. En de rondwandeling is altijd een waardevol programma!

Met ongeveer 50 hectare is de Weißenstädter See het grootste meer in het hart van het Fichtelgebergte. Het werd kunstmatig afgedamd, ligt aan de bovenloop van de Eger en wordt door hem en de Hirtenbach gevoed. Het meer werd in 1976 opnieuw aangelegd waar tot 1820 de stadsvijver van Weißenstadt was. Door het openen van de dammen droogde dit op en ontstonden er 200 percelen op het gebied. Halverwege de jaren 70 kocht de stad de grond terug en herplantte de recreatieplas.
Het gemakkelijk te bewandelen vier kilometer lange oeverpad is een van de meest bezochte wandelpaden in het Fichtelgebergte, is barrièrevrij en ook geschikt voor rolstoelgebruikers of bezoekers met kinderwagens.

De Weißenstädter See is een recreatiemeer van 48 hectare ten westen van Weißenstadt, in het zadel tussen Schneeberg en Waldstein.
Voltooid in 1976.
Eigendom van de stad Weißenstadt.
Het ligt in het neerslaggebied van Eger en Hirtenbach.
Nominale opslaghoogte 613 m boven zeeniveau.
Maximale opslagdiepte 5 m.
Om het project te realiseren werd over een lengte van 1,5 km een aarden dam met een kleikern van ca. 6 meter hoog en 5,5 meter kroonbreedte gestort. Alleen in het afvoergebied werd beton aangebracht. De normale afwatering gebeurt via een verstelbare vijvermonnik, de overstromingsafwatering via verstelbare poorten.
Vrijetijdsactiviteiten: zwemmen, zeilen, surfen, varen, vissen; Parkeerplaatsen in het zuiden en noorden, een 4 km lang rondpad leidt rond het meer. Er is een vogelreservaat in het noordelijke gebied.
Rond 1820 was er op deze plek al een kunstmatig aangelegd reservoir, waarvan de aanleg dateert van rond 1350. In 1476 wordt het vermeld in een document in de stadsvrijheidsbrief van Weißenstadt, en in 1499 in het kadaster van de zes kantoren als "Großer Weiher" met 150 dagen werk. Het behoorde toe aan de soeverein en diende als de "belangrijkste vijver" voor de visteelt. Eind oktober werd er om de twee jaar gevist, waarbij de visserij een week lang stilstond. Een boodschapper te paard moest de steden aan de Eger informeren over de verwachte grote watervloed.