Pfarrkirche St. Anton am Arlberg

Parochiekerk St. Anton am Arlberg (ook wel Mariahilf genoemd)
De parochiekerk van St. Anton am Arlberg werd gebouwd ter ere van de Heilige Maagd en Sint-Antonius van Padua en ingewijd op 11 september 1698.
Bouwmeester Keil uit Umhausen was verantwoordelijk voor de bouw. De eerste grote renovatie vond plaats in 1840 en de kerk kreeg twee grote schilderijen van de Münchense kunstenaar Johann Kasper. Tijdens de aanleg van de Arlbergspoorlijn (1880-1884) waren de bouwondernemers genereus tegenover de kerk: de kerk kreeg een nieuwe klok bestaande uit vier klokken. Omdat de oude kerk veel te klein was, werd de kerk in 1932 vergroot, wat werd uitgevoerd volgens de plannen van architect Clemens Holzmeister. Na zes maanden bouwen werd de kerk ingewijd.
Tekst / Bron: Parochie St. Anton am Arlberg
kirche-st-anton.at/de/unsere-kirche.html

De architectuurcriticus Friedrich Achleitner beschrijft de kerk: “Het meest voor de hand liggende en meest afgebeelde is de parochiekerk St. Anton, die in 1932 door Clemens Holzmeister werd uitgebreid en herbouwd. Van de oude kerk is een groot deel van het schip overgebleven als koor en de barokke uienkoepel. Holzmeister voegde een nieuw entreegebied toe en creëerde het belangrijkste accent met de nieuwe “kleinere toren, die hij niet leek op de oude, waardoor dit gebouw een nieuw, sterk leven kreeg. Dit ontwerp is een vroeg voorbeeld van een zogenoemde typologische monumentenzorg, waarbij nieuwe elementen de oude doen spreken.” In 1951 kreeg de kerk nieuwe plafondschilderingen van de kunstenaar Hans Andre uit Innsbruck en in 1956 een nieuw hoofdaltaar met scènes uit het leven van Hans Buchschwentner Sint-Antonius. Bezienswaardig zijn ook de rijk versierde glas-in-loodramen, een gevleugeld altaar uit de 14e eeuw en de kerststal uit 1957, eveneens gemaakt door Hans Buchschwentner. Op 1 november 1947 werd het St. Anton-pastoraal tot parochie verheven.
Tekst / Bron: Parochie St. Anton am Arlberg
kirche-st-anton.at/de/unsere-kirche.html