Barbarakapelle

De Barbarakapelle ligt aan de Klausenweg in de Dippoldiswalder Heide en draagt de naam van de patroonheilige van de mijnwerkers. Oorspronkelijk heette het Klausenkirche. De kasteelheer Sigismund von Maltitz, aan wie Dippoldiswalde toebehoorde, liet deze kapel rond 1500 bouwen (hij stierf zelf in 1525). Het diende als stembureau voor de stembuschauffeurs van Dippoldiswalde tot Altzella. In 1539 liet de broer van de bouwer, bisschop Johann VIII von Maltitz, het uit bezorgdheid over geheime bijeenkomsten van de aanhangers van de Reformatie vernietigen nadat de laatste kapelaan de mijnwerkers voor de gereformeerde dienst had geroepen. Volgens een legende woonde kerkdienaar Antonius in een hermitage boven de Antoniusfontein naast de kapel. De Barber River ontspringt uit de laatstgenoemde bron en mondt uit in de Oelsabach beneden.

In 1814 meldde August Schumann in zijn Complete State, Post and Newspaper Lexicon of Saxony: "Op weg naar het dorp Oelsa, midden in het bos, zijn er 6 el hoge en 1 ½ el dikke muren, de ruïnes van een kapel van St. Barbara"

Het schip is 13 meter breed en 16 meter lang, dat op het oosten is verbonden door de altaarkamer met de afmetingen van 6,60 meter. De artillerie-luitenant Otto Rothmaler maakte in 1856 een eerste tekening van de kapel en werd in 1881 gedeeltelijk herbouwd. Het altaar van de kapel werd in 1539 door de Maltitzers naar Bohemen gebracht, zo bleek uit recent historisch onderzoek. Het gotische gordijnraam in het koor is bewaard gebleven als een overblijfsel van de structurele decoratie. Tegenwoordig vindt er elk jaar op Hemelvaartsdag een dienst plaats in deze eenvoudige kapel.

Bron: seifersdorf.de

De kapellen zijn gewijd aan St. Barbara van Nicomedia, patrones van de mijnwerkers.

Er valt niets aan toe te voegen, behalve: een mysterieuze, legendarische plek.
Een kapel midden in het bos!