Parrocchia di San Polo di Piave

Parochie van San Polo di Piave, San Polo di Piave
Op 1 mei 1818 voegde paus Pius VII het uiteindelijk toe aan de andere parochies en hun afdelingen in het bisdom Ceneda met de stier "De salute Dominici gregis". Toen het afhankelijk was van Aquileia heette het San Polo del Patriarca. De eerste kerk die we ons herinneren bestond in de dertiende eeuw, werd vergroot vanaf 1650 en ingewijd op 19 september 1686 door monseigneur Daniel Delfino, bisschop van Philadelphia, coadjutor van patriarch John Dauphin en uitverkorene van Aquileia. Het had een enkel schip, maar in 1912 werden de andere twee zijbeuken toegevoegd. In november 1917, na de nederlaag van Caporetto, werd de kerk, net als de rest van het land, geplunderd, vernield en bijna afgebroken. De schade, mede rekening houdend met het verloren gaan van kunstwerken en archiefmateriaal, was niet te overzien. In 1922 werd het praktisch herbouwd en in 1923 werd de klokkentoren herbouwd naar ontwerp van de architect. Vincenzo Rinaldo uit Venetië, die de vorige in 1908 had gebouwd. De kerk werd samen met de klokkentoren ingewijd op 18 oktober 1925.
Tekst / Bron: Officiële website van het bisdom Vittorio Veneto
diocesivittorioveneto.it/territorio/parrocchie.asp?for=9&parr=116

Parochie van San Polo di Piave, San Polo di Piave
Historische aantekeningen
De oorsprong van San Polo wordt verward met die van het oude "Opitergium". In de Middeleeuwen, vanaf de tiende eeuw, namen de Duitse keizers het in bezit en om deze reden werd de plaats "Hof van Sint-Paulus" genoemd. Later, tot het midden van de vijftiende eeuw, stond het onder de heerschappij van de patriarchen van Aquileia, vertegenwoordigd door een Gastaldo. In 1445 werd San Polo contractueel afgestaan aan de Republiek Venetië, in 1452 ging het over op graaf Cristoforo da Tolentino, die werd opgevolgd door zijn zoon Lancelot. In 1506 Angelo Gabriel, Venetiaanse patriciër, werd benoemd tot graaf van San Polo en zijn nakomelingen behielden het feodale bestuur tot 1805, toen het werd afgeschaft. Het oude kasteel, gebouwd in de twaalfde eeuw, werd praktisch afgebroken in 1680, er resteert niets anders van dan een toren waaromheen een groot paleis werd gebouwd als residentie van de feodale heer (tegenwoordig, na een ingrijpende verbouwing, heeft het de vorm van een Gotisch kasteel). San Polo is een parochiekerk, maar geen matrix. De genezing van zielen dateert uit de achtste eeuw, zoals blijkt uit de "Placito di Liutprando", koning van de Longobarden, van 6 juni 743. Toen reserveerde de patriarch van Aquileia op het grondgebied van het bisdom Ceneda: "... Quatuor plebes in itinere suo positas propter viam vel viaticum...). De vier niet nader genoemde parochies waren: San Cassiano del Meschio, San Fior di Sopra, San Polo en San Remedio (die niet meer bestaat) De Pieve di San Polo en de anderen bleven onderworpen aan het patriarchaat van Aquileia tot hun afschaffing door paus Benedictus XIV op 6 juli 1751, en vervolgens aan het aartsbisdom Udine, dat werd afgeschaft op 19 juli 1751. januari 1743. Op 1 mei 1818 voegde paus Pius VII, met de stier "De salute Dominici gregis", het definitief toe aan de andere parochies en hun takken in het bisdom Ceneda. Toen het afhing van Aquileia , heette het San Polo del Patriarca. De eerste kerk waarvan we ons herinneren dat die bestond in de dertiende eeuw, werd vergroot vanaf 1650 en ingewijd op 19 september 1686 door monseigneur Daniel Delfino, bisschop van Philadelphia, coadjutor van patriarch John Dauphin en uitverkorene van Aquileia. Het had een enkel schip, maar in 1912 werden de andere twee zijbeuken toegevoegd. In november 1917, na de nederlaag van Caporetto, werd de kerk, net als de rest van het land, geplunderd, vernield en bijna gesloopt. De schade, mede rekening houdend met het verloren gaan van kunstwerken en archiefmateriaal, was niet te overzien. In 1922 werd het praktisch herbouwd en in 1923 werd de klokkentoren herbouwd naar ontwerp van de architect. Vincenzo Rinaldo uit Venetië, die de vorige in 1908 had gebouwd. De kerk werd samen met de klokkentoren ingewijd op 18 oktober 1925.
Tekst / Bron: Officiële website van het bisdom Vittorio Veneto
diocesivittorioveneto.it/territorio/parrocchie.asp?for=9&parr=116

De kerk van de bekering van San Paolo is de parochiekerk van de stad (het toponiem San Polo is precies te danken aan de Venetiaanse uitspraak van de naam van de patroonheilige): het gebouw, zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog, werd herbouwd in de eerste helft van de twintigste eeuw.