Voormalige prins-bisschoppelijke wijnmakerij

Het voormalige Fürstbischöfliche Kellereihaus (ook Fürstbischöfliche Kellerei, adres Kettengasse 5, voorheen huisnummer 123) is een monumentaal pand en een van de herkenningspunten van de Nederfrankische stad Sulzfeld am Main. Het werd gebouwd als representatief gebouw voor de vertegenwoordiger van de prins-bisschop van Würzburg.
De geschiedenis van het gebouw is nauw verbonden met die van de plek. Nadat Sulzfeld in 1474 na decennia van toezeggingen was teruggekeerd naar de prins-bisschop van Würzburg, begon bisschop Rudolf II von Scherenberg het dorp uit te breiden tot een basis voor zijn regering. Bescherming tegen de naburige markgraafschap Ansbach speelde hier een bijzonder belangrijke rol. Sulzfeld ontving een vertegenwoordiger van de bisschop, de zogenaamde Amtskeller, die toezicht moest houden op de belastingen van de onderdanen.Lange tijd was er echter geen speciaal gebouwd gebouw in de gemeente voor deze taken. Na de opstanden van de Duitse Boerenoorlog in 1525 werd de bouw van zo'n huis gedwongen, waarschijnlijk om in de toekomst een zichtbaar teken van de landheer in de nederzetting zelf te hebben. Het markante gebouw werd voltooid in 1529. Het steekt uit in de belangrijkste verkeersader van de stad en liet ook reizende handelaren zien dat het tot de Hochstift behoorde.Het huis bleef lange tijd in handen van de autoriteiten. In de 18e eeuw liet Alberth, de toenmalige conservator van leengoederen, het gebouw herbouwen en in de loop van de volgende eeuwen werden er keer op keer renovaties uitgevoerd. In 1980 is het pand ingrijpend verbouwd. Tegenwoordig is de herberg van wijnmakerij Zehnthof Luckert op het terrein gevestigd. Het Beierse staatsbureau voor monumentenzorg classificeert het gebouw als monument. Ondergrondse overblijfselen zijn daarentegen geklasseerd als archeologische monumenten. Daarnaast vormt het huis een belangrijk onderdeel van het ensemble in het centrum van Sulzfeld am Main.
De kern van het kelderhuis dateert uit de 16e eeuw. Een inscriptie op de boog verwijst naar het jaar 1558. Het presenteert zich als een enorm huis met twee verdiepingen en een puntgevel. Het eindigt met de opvallende trapgevels, die op de doorgaande weg zijn georiënteerd. Verschillende bijgebouwen hoorden oorspronkelijk bij het pand, waaronder een wijnpershuis en stallen. De afmetingen van het pand worden duidelijk doordat de binnenplaatspoort uit de bouwtijd aan de achterkant uitsteekt in de Zehntgasse. Het werd vernieuwd in 1975.