Door de Asse van Groß Vahlberg naar Remlingen

Geile afdaling en super toename :-) Knapperig en compact. De mijn van Asse is een voormalige zoutmijn in Nedersaksen, die vanaf 1965 als onderzoeksmijn werd geëxploiteerd en waarop tussen 1967 en 1978 op grote schaal de eindopslag van radioactief afval werd getest en beoefend. De mijn ligt in het gelijknamige Assegebergte, tien kilometer ten zuidoosten van Wolfenbüttel. Na de oudste van zijn tweedaagse schachten, tot zinken gebracht in 1906, wordt de hele faciliteit ook wel Asse II genoemd. De faciliteit wordt sinds 1965 namens de federale overheid beheerd door een onderzoeksfaciliteit die aanvankelijk de Society for Radiation Research mbH (GSF) heette en, na verschillende naamswijzigingen, nu bekend staat als Helmholtz Zentrum München (HMGU). Het onderzoek naar de definitieve berging van radioactief afval eindigde in 1995. Van 1995 tot 2004 zijn de resterende holtes van de voormalige zoutwinning gevuld. In 2007 werd de definitieve sluiting aangevraagd. Het sluitingsconcept was politiek controversieel; De beslissing werd echter genomen onder een zekere tijdsdruk, aangezien de mijnbouwmechanische stabiliteit van de mijnwerking slechts voor een paar jaar verzekerd leek. Na persberichten over radioactief besmette pekel in 2008 werd de exploitant verweten de toezichthoudende autoriteiten onvoldoende te hebben ingelicht. Dit werd later officieel bevestigd. Om de centrale op gepaste wijze te kunnen sluiten in overeenstemming met het nucleair recht, wordt deze niet meer geëxploiteerd onder het mijnbouwrecht, maar sinds 1 januari 2009 als een opslagplaats onder het nucleair recht. Daarom is het Bundesamt für Stralingsbescherming (BfS) sinds 1 januari 2009 als exploitant verantwoordelijk voor de exploitatie en de ontmanteling van de installatie. Door de verandering van exploitant viel de politieke verantwoordelijkheid van het federale ministerie van Onderwijs en Onderzoek naar het federale ministerie van Milieu, Natuurbehoud en Nucleaire Veiligheid. De nieuwe exploitant verwierp het sluitingsconcept van zijn voorganger, maakte een vergelijking van drie opties voor de omgang met de opgeslagen materialen en presenteerde in januari 2010 een plan voor de terugname van het opgeslagen afval.

Komende van Groß Vahlberg wacht u een behoorlijke helling over een afstand van ongeveer 2 km met een maximum van 7% (barometrisch bepaald). De ondergrond is geweldig en zelfs in de zomer kun je deze klim gemakkelijk beklimmen door het bos met aangename temperaturen.
In de andere richting gaat het snel naar beneden. Maar pas op, de doorgaande weg in Groß Vahlberg bestaat deels uit kasseien.

Zeer mooie klim en goed asfalt