Saint Privat

De charme van een klein Occitaans dorp dat tegen de uitlopers van de Causse du Larzac leunt, gekenmerkt door de dichtheid van de gebouwen en de eenvoudige architectuur. Ongeveer twintig jaar geleden verlaten, dankt het zijn wedergeboorte aan buitenlandse immigratie (voornamelijk Engelse). De huizen, gebouwd van lokale zandsteen, verrijzen op de rechteroever van de rivier. Sommige hebben bewijs van renaissance-architectuur behouden (vensters met raamstijlen en dwarsbalken, sierlijke lateien, enz.).
Saint-Privat maakte aan het einde van de 19e eeuw een aanzienlijke economische ontwikkeling door, met de exploitatie van de ondergrond. Rijk aan zandsteen, maakte het de vervaardiging mogelijk van vele slijpstenen voor het slijpen van gereedschap of het polijsten van marmer, die naar Lodève werden vervoerd, vervolgens naar de havens van Sète of Montpellier om te worden geëxporteerd naar mediterrane landen.