Kerk van Coubon

De Saint-Georgeskerk werd in 1090 nagelaten aan de abdij van Monastier-sur-Gazeille. Van het romaanse gebouw blijft echter alleen het centrale deel van de gevel over.
Vanaf 1740 werd de oppervlakte ervan als onvoldoende beschouwd, maar dit duurde tot het begin van de 19e eeuw. zodat er werkzaamheden kunnen worden ondernomen om de krappe omstandigheden ter plaatse te compenseren. Zo werd in 1833, de datum gegraveerd in de kapel van Saint-Ferréol, het hele monument getransformeerd, behalve het centrale deel tussen de twee steunberen.
De kamklokkentoren werd vervolgens gebouwd tussen 1838 en 1844; de architect zou zich hebben laten inspireren door de gevel van de kathedraal van Puy-en-Velay. Het verving het gebouw uit 1810, dat op zijn beurt het gebouw opvolgde dat tijdens de Revolutie werd verwoest. In 1875 werd een verstekraam aan de gevel geopend en werden de gewelven van de kerk gebouwd.

Het bijzondere aan deze kerk is in deze regio vaak terug te vinden: er is geen kerktoren maar een klokkenmuur.
De steenblokken van deze klokkenwand hebben prachtige, natuurlijke kleurnuances.
Toen ik de kerk probeerde binnen te komen, kreeg ik een verrassing: hij was open!
Ik besefte echter al snel waarom dit zo is: het interieur is heel eenvoudig en duidelijk. Maar dat is precies wat ik leuk vond.
Direct naast de kerk en de parkeerplaats staan banken, tafels en toiletten.