Stekkjargja - Dead man walking

Betreed het tijdperk van het oude Gemenebest. Gedurende deze tijd was de regeringsmacht in IJsland niet zoals nu. De Alþingi, de Nationale Vergadering, kwam hier in Þingvellir bijeen, keurde wetten goed en berechtte zaken. Maar de uitvoering van een vonnis? Dat was in handen van individuen. Stel je voor: jouw lot, dat in de handen van je buren lag.Stel je de spanning voor in de gemeente toen er straffen werden opgelegd. Sommige straffen waren zo simpel als boetes voor kleine overtredingen. Maar ernstigere overtredingen kunnen worden bestraft met een verbanning van drie jaar of zelfs een levenslange verbanning. Als een balling deze regels niet volgde en terugkeerde naar gebieden waaruit hij was verbannen, werd hij een "dode man te voet" omdat wraak kon worden genomen door de overlevenden van het slachtoffer.En dan de plaatsnamen: die zijn een directe echo van deze wrede tijd. Bij Drekkingarhylur, de verdrinkingspoel, kun je bijna het wanhopige gespetter en snikken van de veroordeelde vrouwen horen. Höggstokkseyri, het executieblokspit, roept beelden op van mannen die worden onthoofd voor een verzamelde menigte. Kagahólmi, Scourge Island, draagt nog steeds de echo's van het geschreeuw van degenen die hier zijn geslagen. En bij Brennugjá, de kloof van vuur, kun je bijna de rook ruiken die in de koude lucht opstijgt, een overblijfsel van heksenjachten waarbij vermoedelijke tovenaars en heksen werden verbrand.Maar ondanks deze duistere verhalen en herinneringen is Þingvellir vandaag de dag een plaats van reflectie en schoonheid. Een plek waar je de verbinding voelt tussen geschiedenis, cultuur en natuur. Een plek die je eraan herinnert hoe ver IJsland is gekomen en de verhalen die in zijn hart blijven hangen. Het is een plek die je gewoon moet ervaren tijdens je reis naar IJsland.

Lopende dode man
In de tijd van het Oude Gemenebest (930-1262) waren de uitvoerende bevoegdheden in IJsland zeer beperkt. Op de Alþingi (nationale vergadering) in Þingvellir werden wetten uitgevaardigd en werden zaken berecht in overeenstemming met die wetten, maar vonnissen moesten door individuen worden uitgevoerd.In kleine gevallen werden boetes opgelegd, terwijl
ernstigere gevallen brachten drie jaar ballingschap of zelfs levenslange vogelvrijverklaring met zich mee. Als een veroordeelde het vonnis negeerde en opdook waar hij niet mocht zijn, zou hij kunnen worden vermoord door de familie van zijn slachtoffer: dergelijke gevallen van wraak zijn gebruikelijk in de Saga's van IJslanders.Nadat de IJslanders zich hadden overgegeven om te worden geregeerd door
de koning van Noorwegen in 1262, voorzagen in wettelijke codes voor straffen die moesten worden uitgevoerd door koninklijke functionarissen, op Alpingi en regionale vergaderingen.Straffen en plaatsnamen
Veel plaatsnamen in Þingvellir herinneren aan de harde straffen die hier worden opgelegd. Vrouwen werden verdronken in Drekkingarhylur (de Drowning Pool), mannen werden onthoofd op Höggstokkseyri (Execution Block Spit), dat zich mogelijk op een eilandje in de Öxará-rivier bevond. Kagahólmi (Geseleilandje) is waarschijnlijk waar overtreders werden gegeseld, terwijl Brennugjá (Vuurkloof), ten westen van Flosagjá, zijn naam ontleent aan het verbranden van vermeende tovenaars en heksen tijdens de heksenjachten van de late 17e eeuw.Gálgaklettur (galgenrots)
Ophangen was de straf voor diefstal. De kloof
Stekkjargja wordt verondersteld de plaats van de ophangingen te zijn geweest.Als volgt deed Einar S. Einarsen priester bij
Þingvellir 1822-1828 Galgaklettur.
"De galg ... was tussen twee onafhankelijke
rotsen die Gálgaklettar (Gallows Rock) werden genoemd in Almannagjá, ten oosten van de weg die langs de kloof naar Langistígur loopt. Ik denk niet dat er telkens plaats was voor meer dan één maar het is mogelijk dat er twee achter elkaar konden hangen. Daar [Gálgaklettar] werden menselijke botten gevonden en vrij dicht bij mijn tijd werd een beenbot gevonden."Tweeënzeventig mensen zijn met zekerheid bekend
zijn geëxecuteerd in Þingvellir van 1602 tot 1750: 30 mannen werden onthoofd, 9 verbrand
op de brandstapel en 18 vrouwen verdronken in Drekkingarhylur. Hier in Stekkjargja 15 man
werden opgehangen.Bron: Lokale bewegwijzering