Kasteel Brancaleoni van Piobbico

De geschiedenis van Piobbico is verbonden met de geschiedenis van de familie Brancaleoni, die zeven eeuwen lang deze districten domineerde.
De bouw ervan begon als een fort en kreeg in de loop der jaren het uiterlijk en de gratie van een renaissancepaleis, vol met fresco's, stucwerk, open haarden, geschriften in het Latijn, Grieks en volkstaal, data en namen, waardoor de architectuurgeschiedenis kon worden gereconstrueerd van deze grote container (135 kamers).
Als u het middeleeuwse dorp oploopt, komt u op het plein waar de klokkentoren staat. De toren rust op een spitsbooggewelf dat dateert uit de jaren 1200, dus voorafgaand aan de bouw van de eerste kern van het gebouw, het bewijs van een oude uitkijktoren. Tegen het einde van de 16e eeuw werd boven het gewelf een toren gebouwd waarop twee klokken werden geplaatst, een aan de gevel met uitzicht op de stad en een aan de gevel met uitzicht op de binnenplaats van San Carlo. Op de ingangsgevel, naast de toren, is een elegante loggia te bewonderen die samen met de balustrade de gevel minder massief maakt, waardoor het geheel een verfijning krijgt die meer past bij een paleis dan bij een kasteel. In feite heeft dit immense gebouw (135 kamers) zich door de eeuwen heen ontwikkeld, via een reeks ingrepen en uitbreidingen, tot het de huidige structuur heeft bereikt waarin de renaissancekenmerken de overhand hebben, maar het vertoont ook duidelijke defensieve en militaire veiligheidselementen die typerend zijn voor de late Middeleeuwen. Leeftijden.