Oude bunker

De bunkers behoorden tot de meest spectaculaire schuilplaatsen van het Derde Rijk. Bescherming tegen luchtaanvallen speelde een belangrijke rol in de nationaal-socialistische vooroorlogse propaganda om de bevolking voor te bereiden op toekomstige gewapende conflicten. Al in 1933 verstrekte de lokale luchtbeschermingseenheid in Recklinghausen, die was opgericht als resultaat van de Reich Air Protection Association, op verschillende evenementen informatie over de vluchtmeldingsdienst, luchtbeschermingswaarschuwingsdienst, veiligheids- en hulpdienst (SHD), zelfbescherming en schuilkelders.Onmiddellijk na het begin van de oorlog tegen Frankrijk beleefde Recklinghausen op 18 juni 1940 het eerste bombardement. Het eiste zeven doden en een aantal zwaargewonden. In oktober 1940 beval Hitler in een speciaal bevel noodmaatregelen voor 80 bijzonder bedreigde steden, waarvan de helft in het Ruhrgebied. In het stadsbestuur werd een afdeling voor schuilkelders opgericht. De bouwkosten van de bunkers werden gedragen door het Reich, dat ook eigenaar werd van de bunkers. Zoals in veel steden werd het "onmiddellijke programma" in Recklinghausen slechts gedeeltelijk uitgevoerd vanwege een gebrek aan arbeiders en bouwmaterialen. Naast werkploegen van de Organisation Todt werden ook dwangarbeiders, krijgsgevangenen en gevangenen van het werkkamp "Schützenhof" ingezet om ze te bouwen.In Recklinghausen werden negen hoogbouwbunkers gebouwd: Schulstraße (bescherming voor 1100 mensen), Esseler Straße (400), Börster Weg (400), Kuniberg (1500), Hauptbahnhof (400), Hohenzollernstraße (400), Hillerheide (400), Grullbadstraße (400), Westfalenstraße (1100). Even later werden aan de Saalbau (1100), Wanner Straße (900) en Paulusstraße (800) zogenaamde tunnelbunkers gebouwd. Naast deze grote gebouwen boden een groot aantal publieke en private bunkers en schuilplaatsen onderdak aan de bevolking.Van de negen hoogbouwbunkers nam de bunker aan de Hohenzollernstraße een bijzondere positie in. De dakdikte bestond uit een drie meter dikke betonnen plaat, de buitenmuren waren twee meter dik. Direct na oplevering heeft de lokale luchtbeschermingsdirectie hier haar intrek genomen. Die bestond uit de manager luchtbescherming, zijn plaatsvervanger, een veiligheidsagent, een medewerker van de gemeentewerken en het bureau civiele techniek om snel te kunnen optreden bij gas-, elektriciteits- en waterschade. Hier was ook de studio gehuisvest van het kabelradiostation Recklinghausen, dat regelmatig informatie gaf over geallieerde bombardementen. Het zendt uit op de middengolffrequentie en kan met een simpele beldraad via de radio worden ontvangen.Vanaf het voorjaar van 1942 stellen de geallieerden de staal- en betonreuzen op de proef. Ze zouden het bombardement vrijwel ongeschonden moeten overleven. In 1946 deelde het stadsbestuur op verzoek het provinciebestuur mee dat alle negen hoogbouwbunkers de bommen hadden doorstaan.Ambtenaren schatten het aantal doden in Recklinghausen door luchtaanvallen op 331. Het aantal zou zelfs hoger kunnen zijn, aangezien de laatste maanden van de oorlog leidden tot chaotische omstandigheden die nauwkeurige statistische informatie bijna onmogelijk maakten. Daarnaast is er een groot aantal dwangarbeiders en krijgsgevangenen omgekomen, voor wie het gebruik van bunkers en schuilkelders verboden was, zodat het aantal doden waarschijnlijk tussen de 400 en 500 ligt.Na de oorlog werden de bunkers voor verschillende doeleinden gebruikt. Het vernietigen ervan, zoals gezocht door de Britse bemanning, bleek onhaalbaar. Sommige bunkers werden toen gebruikt voor civiele doeleinden. De bunker aan de Schulstraße deed tot 1975 dienst als opvanghuis voor daklozen. De bunker bij het centraal station deed na de oorlog dienst als hotel en herbergt nu de gemeentelijke kunstgalerie.De militaire bewapening van de grootmachten USSR en de VS in het Oost-West-conflict bracht het gevaar van een nucleaire oorlog met zich mee. In 1985 werden daarom de volgende bunkersystemen hersteld als schuilplaatsen voor de bevolking vanwege wettelijke voorschriften: Kuniberg, Esseler Straße, Schulstraße, Grullbad, Hohenzollernstraße en Saalbaustollen. De bunker aan de Hohenzollernstraße werd in 1995 geprivatiseerd (hoewel de schuilkelder nog steeds wordt onderhouden) en op het dak werden twee architectenbureaus ingericht.