Fort Saint-Quentin

De vestingwerken van Saint-Quentin, of Feste Prinz Friedrich Karl vormen een vestingwerkgroep in de gemeente Scy-Chazelles, gelegen ten noordwesten van Metz op de Mont Saint-Quentin. De groep, gevormd door de forten Diou en Girardin, maakt deel uit van de eerste versterkte fortengordel rond Metz en beleefde zijn vuurdoop eind 1944, toen de Slag om Metz plaatsvond.De versterkte groep forten, bekend als Saint-Quentin, behoort tot de eerste versterkte gordel van Metz, ontworpen tijdens het Tweede Franse Keizerrijk door Napoleon III. De eerste versterkte gordel bestaat uit Fort Saint-Privat (1870), Fort de Queuleu (1867), Fort des Bordes (1870), Fort de Saint-Julien (1867), Fort Gambetta, Déroulède, Fort Decaen, Fort de Plappeville (1867). ) en St. Quentin (1867), de meeste onvoltooid of in skeletvorm in 1870, toen de Frans-Pruisische oorlog begon. Tijdens de annexatie schommelt Metz tussen een Duits garnizoen van 15.000 en 20.000 man aan het begin van de periode [1] en zal het de 25.000 man overschrijden net voor de Eerste Wereldoorlog, [2] en wordt het geleidelijk het belangrijkste bolwerk van het Duitse Rijk.