Mohenjo-daro

Mohenjo-daro, wat 'heuvel van de dode mannen' betekent, is een archeologische vindplaats in de provincie Sindh, Pakistan. Gebouwd rond 2500 vGT, was het de grootste nederzetting van de oude beschaving van de Indusvallei, ook wel bekend als de Harappan-beschaving, en een van 's werelds eerste grote steden, gelijktijdig met de beschavingen van het oude Egypte, Mesopotamië, Minoïsch Kreta en Norte Chico. Met een geschatte bevolking van minstens 40.000 mensen, bloeide Mohenjo-daro tot ongeveer 1700 vGT. Mohenjo-daro was de meest geavanceerde stad van zijn tijd, met opmerkelijk geavanceerde civiele techniek en stedenbouw. Toen de Indus-beschaving rond 1900 vGT plotseling in verval raakte, werd Mohenjo-daro verlaten.
en.wikipedia.org/wiki/Mohenjo-daro