Iglesia de Santa Helena de Rodes

de l'Eglise

Santa Cruz de Rodes

De stad en de kerk van Santa Creu de Rodes bevinden zich op een klein plateau op 540 m boven zeeniveau. De tempel werd in de 10e eeuw gebouwd met behulp van een oude uitkijktoren, die een klokkentoren werd. Vanaf de 12e eeuw begon de bouw van de herenhuizen en ook de toegangspoorten op de begraafplaats die de parochiekerk omringde. Alle paden die naar het klooster van Sant Pere leidden, liepen door deze portalen.

Santa Creu de Rodes beleefde zijn bloeitijd tussen de 13e en 14e eeuw, toen sommige huizen werden vergroot en verbouwd en wijken buiten de muren werden gebouwd. Tijdens de vijftiende eeuw begon een periode van achteruitgang en geleidelijke verwaarlozing van de bevolking. De kerk verloor haar parochiestatus in de 16e eeuw en werd de kluis van Santa Helena, en behield haar cultus tot het einde van de 19e eeuw.

De stedelijke structuur van Santa Creu de Rodes komt overeen met een gesloten stad, dat wil zeggen een stad waar de achtergevels van de huizen als muren fungeerden en waar deze alleen toegankelijk was via de versterkte portalen.

Het zenuwcentrum was het kerkplein, waarrond de huizen liggen. Gescheiden door de straten die daarheen leiden. Het gaat om grote gebouwen (tussen de 70 en 100 m²), met een begane grond, één verdieping en een dak met pannen, die vaak een terras, moestuin of kraal hadden.

Santa Creu de Rodes werd geboren en groeide op in de schaduw van het klooster van Sant Pere en was een welvarende plaats waar kermissen en markten werden gehouden, waar onder meer hoteliers, kleermakers, bakkers, schoenmakers, smeden, herbergiers of notarissen hun diensten aanboden. diensten aan iedereen die arriveerde, vooral aan de vele pelgrims die naar het klooster gingen.

Het dorp profiteerde van bedevaarten naar het klooster en had op zijn hoogtepunt ongeveer 300 inwoners. Aan weerszijden van de toegangspoorten is een kleine buitenwijk ontstaan. De woonvertrekken waren erg klein.