Marktplatz / Rathaus Remagen

Het markante stadhuis van de Romeinse stad aan de noordelijke rand van het marktplein, dat is versierd met een opvallende Marienbrunnen, werd oorspronkelijk gebouwd als school en herenhuis in 1835, nadat het voormalige stadhuis, gebouwd in 1539, was gesloopt in de tijd van Napoleon, namelijk in 1808. Naast het classicistische stadhuis gebruikt het stadsbestuur van Remagen ook enkele aangrenzende gebouwen, omdat de eigenlijke woning niet genoeg ruimte biedt voor het personeel.

Bron: ga.de/region/ahr-und-rhein/remagen/die-stadt-remagen-baut-ihr-rathaus-um_aid-58209223

"Het stadhuis van Remagen aan de noordelijke rand van het marktplein van Remagen werd vanaf 1835 gebouwd als school en stadhuis, nadat het vroegere stadhuis uit 1539 in 1808 werd afgebroken. Een gotisch wapenschild boven de tegenoverliggende passage is nog steeds een herinnert hieraan vandaag.Tegenwoordig is het de zetel van het stadsbestuur van Remagen, dat naast het classicistische stadhuis een aantal omliggende gebouwen gebruikt.Op het marktplein voor het stadhuis staat de Marienbrunnen Remagen, die vroeger om de stad van water te voorzien.Achter het gebouw bevindt zich een boog die verwijst naar de geschiedenis van het Romeinse fort. In 1985 werd de bovenste verdieping van het stadhuis omgebouwd tot raadszaal."
aw-wiki.de/index.php/Rathaus_Remagen

Fonteinen hebben een eeuwenoude traditie in Remagen. De oudste verwijzing naar een fontein in de stad dateert van 1618. In 1707 werd een fontein op een prominente plaats in de stad vermeld en in 1724 werd de stadsfontein hersteld. De Marienbrunnen op het marktplein in zijn huidige vorm en ontwerp is 136 jaar oud. De zuil van de fontein luidt: "Gebouwd in 1862" en er staat verder: "Moge deze levende en heldere bron, onder Gods bescherming, genezend zijn voor allen die eruit putten." In de stadskroniek wordt vermeld dat de Marienbrunnen op het marktplein tot 1861 volledig bedekt waren met plaatbekleding. Dat jaar werd de put ontmanteld. De wederopbouw vond plaats volgens het bouwplan van de architect Stolz uit Keulen en de stadsarchitect Nebel uit Koblenz. De fontein kreeg een massieve fonteinkolom met een kom en leeuwenkoppen en een bijpassende, artistiek vervaardigde Mariafiguur. die de uitgehouwen fontein bekroont. De bouwkosten bedroegen duizend Reichstaler.

In 1903 wordt gemeld. dat de Marienbrunnen werd herbouwd uit verspreide overblijfselen. Er wordt op gewezen dat de centrale zuil en het stadswapen met het jaartal 1718 evenals het bekronende beeld van de Moeder Gods met kind, ongeveer 60 centimeter groot, allemaal zijn. Tijdens de reparatie is de grote ronde bak met de bovenschaal in zijn oude vorm vernieuwd.

Wat de ligging van het monumentale pand betreft mag worden aangenomen dat de Marienbrunnen in ieder geval sinds 1903 een plek heeft in de Winkel en Blickfeld op de hoek van de Marktstrae en de Kirchstrae. Hier heeft de fontein de beroering van twee wereldoorlogen doorstaan. In de eerste jaren na de oorlog werden enkele onderhoudsreparaties uitgevoerd. Structurele wijzigingen zijn niet doorgevoerd.

Bij de renovatie van de oude binnenstad, die in mei 1983 begon, werd ook het fonteinmonument op een prominente plek in de stad gericht. Plannen en overwegingen rijpten voor een verhuizing naar het centrum van het marktplein. De meningen van de burgers waren verdeeld over het project. Vanuit een modern stedenbouwkundig perspectief besloten de gemeentelijke besluitvormende organen toen om de fontein naar het centrum van het marktplein te verplaatsen.

Bron: kreis-ahrweiler.de/kvar/VT/hjb1999/hjb1999.37.htm