Ruine St. Petri

Het is geen villa, maar de kapittelkerk van ST. Petri. Het werd vernietigd in 1527.

Op de Petersberg, een kleine beboste verhoging ten noordoosten van het historische stadscentrum van Goslar, bevinden zich de overblijfselen van de collegiale kerk van St. Petri, die ooit de kerk was van een klooster met dezelfde naam. De imposante pilaar balilica met een westelijk transept werd gebouwd rond 1050, en het klooster zelf zou een stichting zijn geweest van Agnes von Poitou, de vrouw van de toenmalige Duitse keizer Heinrich III. In de tweede helft van de 12e eeuw werd een massieve toren aan het schip toegevoegd. Volgens de legende baden de bouwers tijdens de bouwfase in de Marienkapelle in het nabijgelegen Klusfelsen.
Volgens de legende bevindt zich onder het prachtige gebouw een grote spouw. Naar verluidt zitten daar de voormalige middeleeuwse keizers van het Duitse rijk aan een feesttafel. Eens plukte een spelend meisje hier een bloem, waarna de berg zich opende en deze voormalige heersers onthulde. Toen dit nieuws zich in Goslar verspreidde, was het volk ervan overtuigd dat de terugkeer van de voormalige heersers en met hen de "goede oude tijd" op handen was.
Maar de hoop op de terugkeer van de beheersbare en dus ogenschijnlijk goed geordende toestanden van de hoogmiddeleeuwse wereld bleef onvervuld. Aan het begin van de moderne tijd werden het klooster en de collegiale kerk in 1527 volledig verwoest door de inwoners van Goslar. De voormalige kerk van de monniken presenteert zich dan ook in onze tijd als een imposante ruïne. De gedeeltelijk gereconstrueerde funderingsmuren geven de bezoeker een idee van de oorspronkelijke afmetingen en de ligging van de afzonderlijke delen van het gebouw.
De door bomen omzoomde omgeving nodigt uit tot verpozen, er zijn diverse zitjes in de nabije omgeving. Vanaf de Klusfelsen of vanaf de Klusteich aan de rand van het stedelijk gebied bereikt u de op elk moment vrij toegankelijke kerkruïne in enkele minuten te voet.

mooie en interessante plek, biedt veel geweldige fotomomenten