Basilica di San Francesco d'Assisi

De basiliek van San Francesco, die niet bestond tijdens het leven van Sint Franciscus van Assisi (1181/82 tot 1226), is niettemin een van de grote ‘oorspronkelijke heiligdommen’ van de Franciscaanse religieuze familie, en een ‘must’ voor elke Assisi. inwoner, bezoekers. Als kerk van de stichter van de orde is zij uiteraard spiritueel van groot belang – wat onder meer tot uiting komt in de zeldzame titel ‘Basiliek Major’ (pauselijke basiliek); maar dan ook op kunsthistorisch gebied, vooral vanwege de grote fresco's in de onder- en bovenkerk (in deze laatste vooral de cyclus met 28 afbeeldingen uit het leven van Sint Franciscus van Giotto Bondone). Deze belangrijke gebedsplaats staat dan ook terecht op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Sint Franciscus (heilig verklaard in 1228, slechts twee jaar na zijn dood) werd een rolmodel voor veel mensen. Zij sloten zich bij hem aan en de "Orde van de Minderbroeders" (Ordo Fratrum Minorum) van Franciscus van Assisi werd opgericht. Tegenwoordig zijn er drie mannelijke takken in de brede Franciscaanse religieuze familie: de Franciscanen, de Minorieten en de Kapucijnen; evenals twee vrouwelijke: de Zusters Franciscanessen en de Clarissen. Daarnaast is er de “Derde” of “Seculiere” Orde, waar vrouwen en mannen zich bij kunnen aansluiten die de klassieke religieuze geloften (armoede, kuisheid en gehoorzaamheid) niet afleggen en in hun gezin en hun beroep blijven leven.

De basiliek van San Francesco d'Assisi werd gebouwd in 1228 en is een van de belangrijkste plaatsen voor christelijke pelgrims in Italië. Het herbergt het lichaam van Franciscus van Assisi en maakt deel uit van de UNESCO Werelderfgoedlijst.