Altstadt Ahrweiler

Een prachtig toeristisch stadje vóór de watersnoodramp van 2021, maar helaas nog in aanbouw. Beetje bij beetje zijn er plekken om te stoppen en weer te winkelen.

In de historische stad Ahrweiler is door de eeuwen heen een oud gebruik bewaard gebleven. De stad bestaat uit vier wijken, de zogenaamde Hutten. Vroeger organiseerden deze bewakers de bewaking van de stadsmuur en de weilanden eromheen. Tegenwoordig hebben de huttengemeenschappen andere taken op zich genomen, zoals de zorg voor senioren of culturele taken.Eén van deze vier hutten in Ahrweiler is de Ahrhut en het centrum van deze wijk is de Ahrhutstrasse. We introduceren de straat en de traditie van de Ahrhut-gemeenschap. Het laat ook zien dat de Ahrhutstrasse, met de machtige Ahrtor, niet alleen rijk is aan historie, maar ook een zeer levendige winkelstraat is.Er zijn veel winkels, cafés en restaurants in de straat en overdag is er altijd wel iets te beleven. De winkel van Friedhelm Koll is een heel bijzondere winkel, hij verkoopt meer dan 100 soorten specerijen, per gram. Het zijn dit soort winkels die de Ahrhutstrasse zijn bijzondere charme geven.En de huizen met traditie, zoals wijnhuis Coels. Het is het laatste wijnbouwbedrijf in de Ahrhutstrasse en toch, of misschien juist daardoor, bijzonder succesvol. En de toekomst van het wijnhuis is al verzekerd omdat de volgende generatie het zojuist heeft overgenomen.
Bron:
swr Fernsehen.de/landesschau-rp/hierzuland/broadcastcontrib-swr-6178.html

Zeer mooie binnenstad met de vakwerkhuizen en de goed bewaarde stadsversterkingen uit de Middeleeuwen.
>> Ahrweiler << - de oudste van de twee districten, werd voor het eerst vermeld als >> Ahrwilere << in het jaar 893 in een goederenlijst van de abdij van Prüm. Deze abdij had grote bezittingen in Ahrweiler. Tot 1100 behoorde Ahrweiler tot de Argau. van 1100 - 1246 werd de soevereiniteit uitgeoefend door de graven van Are; Van hen ging het in 1246 over op de graven van Hochstaden van het aartsbisdom Keulen, die tot 1794 heersers bleven. Aartsbisschop Konrad von Are-Hochstaden, die in 1248 de stadsrechten van Ahrweiler bevestigde, maakte de stad, samen met Bonn, Neuss en Andernach, tot co-hoofdstad van het keurvorstendom Keulen. In overeenstemming met dit politieke en strategische belang liet de vorst Ahrweiler versterken met een fort dat vandaag de dag nog steeds de moeite waard is om te bekijken.
De grachten, stadsmuren, poorten en torens uit de 13e eeuw zijn vandaag de dag vrijwel volledig bewaard gebleven. Tijdens de Dertigjarige Oorlog (1633, 1642, 1646) werd de stad belegerd, geplunderd en geplunderd door vijanden; Tijdens de derde Franse roofoorlog op 1 mei 1689 werden op tien na alle huizen volledig verwoest. Het duurde jaren voordat de wederopbouw plaatsvond. Van 1794 tot 1814 stond Ahrweiler onder Frans bestuur, waarna het van 1815 tot 1945 tot Pruisen behoorde. Ahrweiler moest de laatste vijandelijke aanvallen in 1044 en 1945 doorstaan. Door het bombardement lag het zuidelijke deel van het stadscentrum volledig in puin. Maar de wederopbouw vond snel plaats.
Iedereen die Ahrweiler als liefhebber van de oudheid bezoekt, zal vooral onder de indruk zijn van de parochiekerk St. Laurentius (1269) - een van de eerste gotische hallenkerken in het Rijnland - en de graafwerkzaamheden aan de recent ontdekte, waarschijnlijk op een na grootste Romeinse villa ten noorden van de Alpen.
Bron:
finanzamt-ahrweiler.fin-rlp.de/wir-ueber-uns/chronik