Zentralbibliothek Zürich

Architectuurgeschiedenis / Centrale bibliotheek van Zürich
De huidige centrale bibliotheek bestaat uit vier gebouwen: het predikantenkoor, het voorgebouw van het oude gebouw en de leeszaal en administratievleugel gebouwd in 1994. Het predikerskoor werd in 1325 en 1350 in gotische stijl in twee fasen gebouwd en maakte deel uit van het predikersklooster. Door de hoogtijdagen in het begin van de 14e eeuw konden de Dominicanen met het koor een veeleisend bouwproject aanpakken. De politieke onrust die in het midden van de 14e eeuw begon, onderbrak het bouwproject echter verschillende keren en het koor werd uiteindelijk voltooid met een duidelijk verlaagd niveau.
In de loop van de Reformatie aan het begin van de 16e eeuw werden het koor, het kloostergebouw en de kerk van elkaar gescheiden en voor verschillende doeleinden gebruikt: het kloostergebouw werd een hospitaalvoorziening en de kerk in de 17e eeuw gemodelleerd tot een ideaal gebouw van gereformeerde orthodoxie. Het predikantenkoor werd ontheiligd en onderging verschillende verbouwingen: in de 17e eeuw deed het dienst als graanschuur en bood het onderdak aan de hospitaalkapel. Met de verbouwing van 1871 tot 1873 kreeg het zijn huidige uiterlijk en deed het dienst als kantonbibliotheek. De Predikerkerktoren werd in 1900 gebouwd door stadsbouwmeester Gustav Gull. De spitse helm reconstrueert het einde van de oude Grossmünster-toren van vóór 1763 en is met 97 meter nog steeds de hoogste kerktoren in de stad Zürich. Het kloostergebouw van het voormalige predikantenklooster, dat tot 1840 dienst deed als hospitaal en daarna als armenhuis, brandde in 1887 af. Het resulterende braakliggende terrein was geschikt als locatie voor de centrale bibliotheek vanwege de centrale ligging en de nabijheid van de universiteit.
In de jaren 1914-1917 werd op de plek de nieuw opgerichte centrale bibliotheek gebouwd door de kantonbouwmeester Hermann Fietz (1869-1931).[29] De eigentijdse constructie van gewapend beton werd voltooid door een historiserende zandstenen gevel, die Hermann Fietz opzettelijk in een functionele, gereserveerde esthetiek handhaafde.[30] De voorgevel van het gebouw vertoont subtiele verwijzingen naar de functie van het gebouw als bibliotheek. De trap, met daarboven de luifel en ondersteund door Dorische zuilen, is het centrale vormgevingselement van de gevel. Op de luifel van de hoofdingang staan sinds 1917 twee beelden. Deze tonen de natuurwetenschapper Conrad Gessner (1516-1565) en de historicus en schrijver Johann Jakob Bodmer (1698-1783). De beelden zijn van de Zürichse beeldhouwer Hans Gisler (1889-1972). Ze werden in 1917 geschonken door Gustav Adolf Tobler, een ETH-professor en gulle beschermheer van de Centrale Bibliotheek. In 1928 moesten ze worden vervangen omdat de gebruikte Corbières-zandsteen broos was geworden. De beelden werden daarom door Gisler opnieuw uitgevoerd in stevigere kalksteen uit Reffroy, Frankrijk.[31] Aan de voorkant van het baldakijn was een putto-figuur bevestigd. Deze staande op de kop van een uil met een stapel boeken onder de arm - symboliseert het verlangen naar kennis en wijst op het belang van het gebouw als "Huis van Wijsheid". De gevel van het oude gebouw is versierd met twee bas-reliëfs van de Lenzburgse beeldhouwer Arnold Hünerwadel (1877-1945). De onderste toont het wapen van Zürich, omkranst met eikenbladeren en geflankeerd door twee leeuwen met zwaard en ganzenveer. Dezelfde vrouwenfiguur zit twee keer in de ronde gibel in een oeroude houding: een keer met een fakkel en een keer ontkleed. Volgens architect Hermann Fietz vertegenwoordigt de figuur "wetenschap als brenger van licht en onthuller".
Tekst/Bron: Wikipedia
de.wikipedia.org/wiki/Zentralbibliothek_Z%C3%BCrich

Centrale bibliotheek Zürich
De Centrale Bibliotheek van Zürich is een openbare stichting en als universiteitsbibliotheek een wetenschappelijke bibliotheek. Tegelijkertijd dient het als stads- en kantonbibliotheek voor informatie aan het grote publiek. Volgens haar statuten zorgt het er onder andere voor dat een zo volledig mogelijke documentatie en archivering van gepubliceerde en ongepubliceerde informatiedragers van Zürich (Turicensia), d.w.z. informatiedragers die in het kanton Zürich zijn verschenen, zijn geschreven door inwoners van Zürich. Zürich of zijn inwoners over dit onderwerp.
Tekst/Bron: Wikipedia
de.wikipedia.org/wiki/Zentralbibliothek_Z%C3%BCrich

Geschiedenis / Centrale bibliotheek Zürich
Ze werd opgericht in 1914. De naam "Centrale Bibliotheek" zegt het al, want ze is in corpore het resultaat van de fusie van de kantonnale bibliotheek en de stadsbibliotheek, die sinds de jaren 1890 werd nagestreefd en die nu de taken en functies van een academische universiteitsbibliotheek.
Tekst/Bron: Wikipedia
de.wikipedia.org/wiki/Zentralbibliothek_Z%C3%BCrich