Freedom Monument

Het Vrijheidsmonument domineert het hele plein tegenover de 17e-eeuwse kerk van St. Lawrence in Birgu (Vittoriosa), en is meer dan alleen een monument. Het is een heuvel, een echte kunstmatige heuvel, een uitgebreide rotonde die een keerpunt in de moderne politieke geschiedenis van Malta herdenkt.Ontworpen door de productieve lokale beeldhouwer Antonio Agius, herdenkt het het einde van een tijdperk, toen de Britse regering op 31 maart 1979 haar militaire basis in Malta sloot. Malta was al in 1964 onafhankelijk geworden van de Britten en werd een republiek binnen het Gemenebest in 1974.De toenmalige premier Dom Mintoff had zeer specifieke instructies voor de beeldhouwer en was bij elke stap betrokken bij alle details van het ontwerp, van de positionering van de handen van de beelden tot de glans van de letters en de opkomst van de trappen de heuvel op. Elk element stond symbool voor dit kritieke moment in de tijd.De heuvel was gemaakt van grote stenen die waren aangevoerd van Dingli Cliffs en beplant met verschillende soorten cactussen en andere bomen, waardoor het platteland in het stedelijke Birgu kwam. Bovenop de heuvel staan vier allegorische figuren op ware grootte die een Britse zeeman voorstellen die afscheid neemt met een laatste handdruk van een Maltese arbeider, een andere Maltese arbeider die de Maltese vlag hijst en een hoornblazer. Deze rollen werden gespeeld tijdens de eigenlijke ceremonie op de overdrachtsdag op 31 maart 1979, de eerste Vrijheidsdag, door de vooraanstaande radio-operator David Gilchrist van HMS London, Alfred Xuereb van Bormla (Cospicua), Carmel Boxall van Birgu (Vittoriosa) en PC Richard Cauchi van Hamrun.Langs de doorgang die naar de beelden op de heuvel leidt, staan bronzen zinnen en woorden in het Maltees, geproduceerd door arbeiders van de nabijgelegen werf, die verwijzen naar de arbeidersstrijd voor vrijheid. Aanvankelijk waren deze woorden zeer gepolijst, maar meneer Mintoff veranderde daarna van gedachten en gaf opdracht om de letters met zuur te behandelen om ze groen te maken. Hij drong er zelfs op aan dat de trappen op de heuvel niet zo comfortabel zouden moeten zijn, met het argument dat "niemand gemakkelijke stappen heeft gezet voor de Maltezen bij het verkrijgen van vrijheid". De beeldhouwer gehoorzaamde en voegde zand toe aan de treden.