Wignacourt Omnibus Idem Fountain

Deze fontein dient om de hele stad te bevoorraden - dit moet duidelijk worden gemaakt door het gezegde op de fontein, dat water beloofde voor iedereen gelijk.

Een gebeeldhouwde stenen drinkfontein ooit bevestigd aan het Wignacourt-aquaduct van Valletta, Malta. Het bestaat uit een tuit van een leeuwenkop, een stenen bassin, het wapen van Wignacourt en houtsnijwerk van schelpen. De inscriptie op de fontein luidt "Omnibus Idem", wat betekent dat het water gratis was voor iedereen.De Wignacourt-fontein werd gebouwd in de buurt van Porta Reale in Valletta, bevestigd aan het Ferreria-gebouw (afgebroken). Het bestaat uit een leeuwenkop die water uitstort in een stenen bassin, bekroond door het wapen van Wignacourt en de Orde en omgeven door een bloemenkrans en in elkaar grijpende schelpen. Onder de wapenschilden staat een stralende zon met het opschrift Omnibus Idem (wat voor iedereen hetzelfde betekent), wat aangeeft dat het water voor iedereen vrij beschikbaar was.Deze fontein is in de loop van de geschiedenis een aantal keren verplaatst: eerst in 1874 toen het gebouw waar het in de buurt was, werd gesloopt om Palazzo Ferreria te bouwen, in de jaren zestig toen de stadspoort werd herbouwd, in 2000 toen Saint James Cavalier werd gerenoveerd en verbouwd in een cultureel centrum, en opnieuw in de vroege jaren 2010 tijdens het City Gate Project. Door deze verhuizingen en verbouwingen is er niets meer over van de originele fontein.Het Wignacourt-aquaduct (Maltese: L-Akwedott ta' Wignacourt) is een 17e-eeuws aquaduct op Malta, dat werd gebouwd door de Orde van Sint-Jan om water uit de bronnen in Dingli en Rabat naar de nieuw gebouwde hoofdstad Valletta te vervoeren. Het aquaduct werd gedragen door ondergrondse leidingen en over gebogen viaducten over depressies in de grond.De eerste pogingen om het aquaduct te bouwen werden in 1596 gedaan door grootmeester Martin Garzez, maar de bouw werd opgeschort voordat het in 1610 werd voortgezet. De waterloop werd vijf jaar later op 21 april 1615 ingehuldigd. Verschillende ingenieurs namen deel aan het project, waaronder Bontadino de Bontadini, Giovanni Attard en Natale Tomasucci. Het aquaduct is vernoemd naar grootmeester Alof de Wignacourt, die de bouw gedeeltelijk financierde.Het aquaduct bleef in gebruik tot de 20e eeuw. De meeste van zijn bogen bestaan nog steeds en zijn nog steeds te zien in de plaatsen Attard, Balzan, Birkirkara, Fleur-de-Lys en Santa Venera. Andere overblijfselen van het aquaduct zijn watertorens in Santa Venera, Ħamrun en Floriana, en verschillende fonteinen in Floriana en Valletta.