Ondergrondse doorgang

De geschiedenis van de gevangenis is niet alleen verbonden met de Kleine Vesting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Al in de 19e eeuw was er een gevangenis voor politieke gevangenen. In de jaren 1914 – 1918 zat Gavrilo Princip, de moordenaar van Francis Ferdinand d'Este, hier gevangen, die in april 1918 stierf in het militair hospitaal in Terezín als gevolg van zijn gevangenschapIn juni 1940 werd een gevangenis van de Praagse Gestapo opgericht in het kleine fort van Terezín. Gedurende de vijf jaar van zijn bestaan trokken 32.000 gevangenen door de Kleine Vesting.Executies, honger, onmenselijke behandeling en, aan het einde van de oorlog, een tyfusepidemie eisten het leven van 2.600 gevangenen. Het lijden van degenen die de Terezin-hel hebben overleefd, hield echter vaak niet op. Ongeveer 5.500 meer mensen kwamen om door de gevangenen die verder werden gedeporteerd naar de rechtbanken, concentratiekampen, gevangenissen en penitentiaire inrichtingenHet geweld zat echter niet alleen verborgen achter de muren van de Kleine Vesting. : In de stad Terezín, het voormalige hoofdfort, vestigde het bezettingsbestuur in november 1941 een getto, een verzamel- en doorgangskamp voor Joodse gevangenen. Van hieruit vertrokken mensen in massatransporten voor hun laatste reis naar de vernietigingskampen. In minder dan vier jaar trokken meer dan 140.000 Joodse gevangenen door het getto van Terezin. In de laatste dagen van de oorlog kregen ze gezelschap van meer dan 15.000 gevangenen die in zogenaamde evacuatietransporten in Terezín aankwamen. Van de 35.000 gevangenen in Terezín stierven als gevolg van stress, honger en erbarmelijke levensomstandigheden.

Gevangenen werden onder meer door de 800 meter lange ondergrondse gang naar de executieplaats geleid.

Zeer interessant de constructie met al die kleine schietluikjes. Voordat je ernaartoe liep, had je de rest van de kamers moeten zien, aangezien het eenrichtingsverkeer is