Kalaja e Prizrenit

De vestingheuvel van het Prizren-fort, ten oosten van de oude stad, is lange tijd een strategisch belangrijke basis geweest en biedt bezoekers een panoramisch uitzicht over de stad, de vlaktes en de bergketen. De vestingmuren omsluiten een oppervlakte van circa 1,5 hectare en geven het fort in noord-zuid afmetingen een eivormig uiterlijk. Het fort ligt op 525 meter boven zeeniveau.

Archeologen ontdekten tijdens opgravingen in 2004 en 2009-2011 dat de plek al sinds de bronstijd door mensen werd bewoond. Er werden ook vondsten gedaan uit de ijzertijd, de Romeinse tijd en de late antieke oudheid. De laatantieke historicus Prokopius van Caesarea (500–562) noemt in zijn werk De Aedificiis een fort genaamd Petrizen in Dardania. De onderzoekers gaan ervan uit dat dit het fort is.

De archeologische opgravingswerkzaamheden begonnen in 1969 en in de loop van de tijd werden in het fort sporen gevonden van middeleeuwse (11e tot 15e eeuw) en Ottomaanse woongebouwen. De Ottomanen bouwden ook een hamam, een moskee en militaire faciliteiten. Deze laatste werden tot 1912 gebruikt en sindsdien is het fort voortdurend in verval. Pas in 2008 begonnen de individuele conserverings- en renovatiewerkzaamheden.

De vestingheuvel van het Prizren-fort, ten oosten van de oude stad, is lange tijd een strategisch belangrijke basis geweest en biedt bezoekers een panoramisch uitzicht over de stad, de vlakte en de bergketen. De vestingmuren omsluiten een gebied van circa 1,5 hectare en geven de vesting in noord-zuid uitbreiding een eivormig uiterlijk. Het fort ligt 525 meter boven de zeespiegel.

Archeologen ontdekten tijdens opgravingen in 2004 en 2009-2011 dat de site al sinds de bronstijd door mensen werd bewoond. Er werden ook vondsten uit de ijzertijd, de Romeinse tijd en de late antieke tijd gedaan. De laat-antieke historicus Procopius van Caesarea (500-562) vermeldt in zijn werk De Aedificiis (Engelse gebouwen) in Dardania een fort genaamd Petrices. De onderzoekers gaan ervan uit dat dit het fort is.

Archeologische opgravingen begonnen al in 1969 en in de loop van de tijd werden in het fort sporen gevonden van middeleeuwse (11e-15e eeuw) en Ottomaanse woningen. De Ottomanen bouwden ook een hamam, een moskee en militaire installaties. Deze laatste werden gebruikt tot 1912 en sindsdien is het fort voortdurend in verval. Individuele conserverings- en restauratiewerkzaamheden zijn pas in 2008 begonnen.

Gratis toegang. Aan de voet van een klein café met uitzicht. Prachtig panorama op de top. Vanaf het fort kunt u verschillende gemarkeerde wandeltochten maken.