Heidkopf

De naam "Heidkopf" staat voor de ontwikkeling van de Hochheide, die hier tegenwoordig onder natuurbescherming staat (NSG Neuer Hagen). Het is het grootste en hoogste heidegebied van ons land. En hoewel het een natuurreservaat is, is het in werkelijkheid een overblijfsel van hard menselijk ingrijpen en een teken van de ontberingen van de afgelopen eeuwen.

Behalve mest en drijfmest was er vroeger geen kunstmest. Koeien, runderen, schapen, geiten en varkens moesten in de zomermaanden in en uit het bos eten, omdat de dalweiden in de winter uitsluitend werden gebruikt voor het hooien. De dorpsherder nam ze elke dag mee naar de bosweide. De jonge bomen werden het slachtoffer van de dieren, het bos kon niet verjongen en door de eeuwen heen kwamen er kale plekken op de bergen van het Sauerland. Bergnamen als Kahler Asten, Kahle Pön, Ka-Lied, Kahleberg enzovoort zijn daar het bewijs van. Omdat het stro in de winter nodig was als voedselvoorziening voor de dieren, verhuisden de boeren naar de kale plekken en hakten de bovenste laag planten af om als strooisel in de stallen te gebruiken. De mest werd als mest op de velden uitgestrooid. Ten gunste van de grond op de akkers verarmde de bosgrond en vestigden zich planten die met slechts enkele voedingsstoffen tevreden waren, bijvoorbeeld de heide en bessenstruiken.

Hier op de Heidkopf zie je het inmiddels mooie en zeldzame resultaat van dit verleden. Dit werkt overigens bijzonder goed vanaf de Heidkopfturm.

Eerst Ziegenhelle bezoeken, daarna ontspannen rijden naar Heidekopf. De laatste 200 meter zijn erg steil

Mooi uitzicht en bij mooi weer een heel goed zicht op de verte.