Schöne Heidefläche

Een prachtig stukje heide op weg naar de Lönsstein.

"De" heide bestaat niet echt. Hoewel de Lüneburger Heide de grootste aaneengesloten heidegebieden van Europa heeft, zijn dit meer individuele, grote gebieden die verspreid liggen over de gehele breedte van de Lüneburger Heide. Een uitzondering is het grote natuurgebied de Lüneburger Heide met zijn enorme heidegebieden.
Door de verschillende locaties, soms op een helling, soms aan de zuidkant, bloeien de heidegebieden op verschillende tijdstippen en is het begin bijna nooit hetzelfde. Dit zorgt ervoor dat je al eind juli bloeiende heide kunt vinden en de laatste bloesems soms nog in oktober te zien zijn.
De heidegebieden zijn allemaal genoemd, bijvoorbeeld Misselhorner Heide of Ellerndorfer Wacholder-Heide. Ze maken allemaal deel uit van de Lüneburger Heide en vergemakkelijken zo de oriëntatie.
De heideplant die vooral op de Lüneburger Heide voorkomt en het landschap kenmerkt, is de gewone heide - "Calluna vulgaris". Het wordt ook vaak heide genoemd. De klokheide (Erica tetralix) bloeit meestal kort voor de gewone heide en geeft de voorkeur aan moerassige gebieden zoals hoogveen.
De vuistregel voor de heidebloesem is 08.08. tot 09.09., maar dat hangt natuurlijk altijd af van de algehele weersomstandigheden. De laatste twee jaar is de heidebloei al begonnen in de laatste dagen van juli. De grote bloemenzee ontstaat rond de 3e-4e week, dus rond midden/eind augustus. De heide heeft op bepaalde tijden regen en zon nodig om goed te ontkiemen. In juni kunnen de eerste voorspellingen over de heidebloesem gedaan worden.
Heidebloesembarometer: lueneburger-heide.de/natur/artikel/3452/heideblueten-barometer-wann-blueht-die-heide.html

De lila bloemenvelden vormen een prachtig contrast met het zilver van de berken en het donkergroen van de jeneverbes. Zandpaden van 3 tot 4 km lengte leiden door de heide, houten bankjes nodigen uit tot verpozen. Daarnaast lopen er goed bewegwijzerde fiets- en wandelroutes door dit aantrekkelijke gebied.