Chiesa della Misericordia

Volgens de overlevering werd het in 1348 gebouwd als dank aan de Maagd van Barmhartigheid voor de ternauwernood ontsnapping aan de verschrikkelijke plaag die in die jaren in heel Italië woedde, dezelfde die Boccaccio in de Decamerone noemde.
De laat-romaanse kerk werd in de zestiende eeuw gerestaureerd of helemaal opnieuw opgebouwd en er kwam een klein ziekenhuis bij, dat aan het begin van de negentiende eeuw nog moet hebben bestaan, zoals de historicus Nicola Palma uit Teramo vermeldt. De kerk ziet er aan de buitenkant heel eenvoudig uit, met magere en vierkante muren en een apsis met een negenzijdig veelhoekig buitenplan.
De gevel, met bakstenen en puntdak, wordt gekenmerkt door een sober renaissanceportaal. Het interieur heeft één ruim schip verdeeld in twee lunetoverspanningen met een kruisgewelf dat door middel van een boog is verbonden met de pastorale ruimte, iets verhoogd en met de enorme apsis.
De muren en het gewelf zijn beschilderd met een cyclus van fresco's, slechts gedeeltelijk bewaard gebleven, die het thema van het leven van Jezus en de verlossing van de mensheid ontwikkelt, een werk voltooid op 26 september 1526 door de renaissanceschilder Giacomo Bonfini da Patrignone van Montalto Marche (1470-1557).