Innsbruck Hauptbahnhof

Innsbruck centraal station
Het centraal station van Innsbruck, geopend in 1858 en snel uitgegroeid tot een belangrijk vervoersknooppunt voor west-oost- en noord-zuidverbindingen, heeft in de loop van zijn geschiedenis talloze transformaties ondergaan.
Met de ingebruikname van de treinverbinding Innsbruck-Kufstein werd in 1858 het centraal station van Innsbruck, toen nog Südbahnhof geheten, geopend. Met name het ontvangstgebouw, ontworpen door bouwmeester Franz Czwerwenka, werd als bijzonder succesvol beschouwd. Het station lag toen nog aan de rand van de stad, midden in de landbouwgrond. Met de snelle uitbreiding van het spoorwegnet, de opening van de Brenner-spoorlijn in 1867 en de Arlberg-spoorlijn in 1883, werd het treinstation van Innsbruck steeds belangrijker. In 1924 werden de Oostenrijkse spoorlijnen van de toenmalige Zuidelijke Spoorwegmaatschappij eigendom van de Oostenrijkse Bundesbahnen en in 1927 werd het centraal station van Innsbruck opnieuw ontworpen. Alleen de klokkentoren blijft vandaag van dit gebouw. Na de Tweede Wereldoorlog werd het station, dat tegen het einde van de oorlog het slachtoffer was van talrijke luchtaanvallen, volledig verwoest. Er ontstond een nieuw gebouw waarvan de stationshal is ontworpen door kunstenaar Max Weiler. Zijn fresco's veroorzaakten een golf van protesten. In 1997 werd besloten een nieuw station te bouwen en in mei 2004 werd het gebouw geopend. De fresco's van Max Weiler werden geïntegreerd in het nieuwe gebouw.
Tekst / Bron: Referentie:
Pawelka, Helmut: het centraal station van Innsbruck. Architectuurstations sinds 1858. Innsbruck: 2002.
Pfaundler-Spat, Gertrud: Tirol-Lexikon. Een naslagwerk over mensen en plaatsen in de deelstaat Tirol. Volledig herziene en uitgebreide nieuwe druk. Innsbruck: StudieVerlag 2005.
Spiss, Romeins: treinstation van Innsbruck. Innsbruck: 1986.
Auteur: Iris Kathan
orauibk.ac.at/apex/uprod/f?p=LLW:3:0::NO::P3_ID:1125#:~:text=With%20the%20rapid%20extension%20of%20the %20spoorwegnetwerk %2C%20de%20Brennerbahn,%20Innsbruck%20hoofdstation%20%20werd%20herontworpen%20in%20de%20%201927%20%20%20%20%20%20%20%201927%20%201927%20 seizoen,%201927%20Brenner%20brenner%20brenner%20brenBrenner%2StRnBnnbr%SrStnbrwerS%S%StRwerS%StRuStSbRwerS%StRY%StR%StStY%20StR20St.

Toen in 1858 de spoorlijn door het Unterinntal naar Innsbruck werd geopend, lag het station ver buiten de stad. Het belang nam toe met de ingebruikname van de Brennerbahn in 1867 en de Arlbergbahn in 1883. In 1924 werd het station herbouwd. In de Tweede Wereldoorlog is het toen nog bestaande stationsgebouw grotendeels verwoest en na de oorlog in nieuwe stijl herbouwd. Het gebouw met de klokkentoren bestaat nog steeds uit het vorige gebouw. In 1954/55 ontstonden de bekende fresco's van Max Weiler voor de grote stationshal. Het huidige gebouw dateert uit 2001-2004. Het centrale deel is de centrale hal. De fresco's van Max Weiler zijn met het onderliggende metselwerk verwijderd en weer opgehangen in de huidige hal. Het stationsplein, gekleurd met rood asfalt, dient als knooppunt voor het plaatselijk openbaar vervoer.

Startpunt voor een stadstour