Église Notre-Dame des Champs

Deze kerk werd ingewijd in 1892. Deze kerk, evenals twee andere in Avranches, werd gebouwd ter vervanging van de tijdens de Franse Revolutie vernietigde kathedraal. De kathedraal zelf werd niet herbouwd omdat het bisdom werd onderdrukt en uiteindelijk naar Coutances verhuisde.

De oude kerk Notre-Dame des Champs stond, zoals de naam al doet vermoeden, buiten de stad, in het zuiden. Deze kerk van grote eenvoud, bekend dankzij een foto en enkele gravures, dateert uit het einde van de 17e eeuw.
Te klein geworden en werken noodzakelijk, werd rond 1855 het idee geaccepteerd om een nieuw gebouw te bouwen, vooral na de ineenstorting van de Saint-André-kathedraal. Plannen en bestek werden opgemaakt door architect Nicolas Théberge, architect uit La Manche en “kind van de parochie”. We hebben laatstgenoemde ook andere gebouwen in neogotische stijl te danken, zoals Saint-Patrice du Teilleul in 1851, Saint-Hilaire-du-Harcouët in 1855, Saint-Pair de Sartilly of Sainte-Croix de Saint-Lô in 1860.
Het duurde echter tot 12 april 1863 voordat de eerste steen werd gelegd.
De "neogotische" stijl waartoe de architect heeft gekozen, impliceert de constructie van een gebouw met gedurfde proporties die volledig breken met die van de bescheiden kerk die we willen vervangen. De middelen van de stad en de parochie waren ontoereikend, vooral omdat de wederopbouw van Saint-Gervais erg duur was geweest, en in 1865 reisden de burgemeester van Avranches en de aartspriester naar Parijs om staatsfinanciering te zoeken. Deze lang gevraagde hulp werd uiteindelijk pas verleend in 1876 en de inwijding van de kerk door bisschop Germain vond plaats op 13 november 1892.
De trage constructie van het gebouw werd ontsierd door vele soms tragische gebeurtenissen, zoals in 1868 de dood van een zevenentwintigjarige metselaar die viel van de hoogte van het roosvenster waar hij aan het werk was. De in 1866 overleden architect Théberge werd vervangen door Cheftel. Vertraagd door de Eerste Wereldoorlog, die al het personeel mobiliseerde, werden de twee torens van de gevel voltooid tussen 1926 en 1937; op dat moment werden ook de grote orgels geïnstalleerd, waarvan de windtunnel onmiddellijk profiteerde van elektriciteit.
In juni 1944 werd de kerk ernstig beschadigd door een brand als gevolg van het bombardement op de stad. De restauratiewerkzaamheden duurden meerdere jaren en de heropening voor de eredienst vond pas plaats in februari 1962.
De kerk heeft de vorm van een schip met een façade met twee torens (onafgewerkte pijlen), een uitstekend transept en een kooromgang met een axiale kapel (nooit gebouwd)1. De kerk was voorzien van een set ramen ondertekend Duhamel-Marette, verwoest door de bombardementen van 1944