Burg Lohmar

Het kasteelhuis gebouwd door Dietrich von Blankenberg in de 14e eeuw op de grens met het graafschap Berg was oorspronkelijk een versterkte waterburcht. Het bouwjaar van de drievleugelige voorburcht is in de boogpoort nog steeds te zien als 1717. Het kasteel is nu in particulier bezit.Het kasteel in Lohmar werd rond het midden van de 14e eeuw gebouwd door Dietrich II von Blankenberg als een zwaar versterkt huis omgeven door een slotgracht. Volgens de voorwaarden van een vredesverdrag van 1268 was dit echter niet toegestaan: na vetes tussen de heer van Blankenberg en de naburige graaf van Berg werd afgesproken om in de toekomst geen kastelen of versterkingen te bouwen in de buurt van de onderlinge territoriale grenzen . Het plaatselijke kasteel ligt echter direct aan de Agger, de voormalige grens tussen de twee domeinen. Korte tijd na de bouw van het kasteel, in 1361, bekent de opvolger en neef van de bouwer, Godart (Gottfried) von Blankenberg, dat zijn oom het versterkte huis illegaal heeft gebouwd. In het document staat dat de graaf von Berg hem toestond het te houden en dat hij het huis alleen als appartement wilde gebruiken. Die vriendelijkheid blijkt niet zonder bijbedoelingen te zijn geweest: al in 1363 verkocht Godart von Blankenberg het Blankenbergse domein aan de graaf of hertog van Berg, die zo ook eigenaar werd van kasteel Lohmar.In de periode tussen het einde van de 14e en het begin van de 15e eeuw droeg de hertog van Berg het kasteel waarschijnlijk over aan zijn Blankenbergse baljuw Ludwig von Rode (van Haus Rott bij Troisdorf-Kriegsdorf). Zijn zoon getuigde in 1427 dat hij het landgoed Lohmar (zoals hij het hier noemt) kreeg na de dood van zijn ouders toen het landgoed werd verdeeld. Vooral in de jaren 1390 was de gerechtsdeurwaarder een druk raadslid en onderhandelingsgetuige namens zijn vorsten, en het mag worden aangenomen dat hij het kasteel van Lohmar met de bijbehorende eigendommen ontving als betaling of erkenning voor zijn diensten. Ludwig von Rode was getrouwd met Christine von Reven. De zonen verpandden het kasteel van Lohmar in 1427 aan familieleden van deze familie en verkochten het in 1444.Tot het einde van de 17e eeuw bleven het kasteel en het landgoed in het bezit van de familie von der Reven, die het vervolgens verkocht aan een von Groote; in de boog hangt nog een huwelijkswapen van von Groote en zu Bach (datum 1717). Door huwelijk kwam het kasteel in de 18e eeuw in het bezit van de familie de Bors uit Overn, die het in 1805 verkocht aan Franz von Gumperz uit Güsten. Hij was de eerste burgemeester van het door de Fransen geïntroduceerde nieuwe burgemeesterschap (Mairie) Lohmar. Hij verkocht het in 1818 aan de familie Conzen. Omstreeks het midden van de 19e eeuw werd het pand aangekocht door de familie Aldenhoven, waarvan het eigendom overging op de huidige eigenaren.De kern van het kasteelhuis behoort nog steeds tot het oorspronkelijke gebouw. Het is een stenen gebouw van twee verdiepingen met een kleine richel aan de landzijde, waarin sporen van een spitsboogportaal te zien zijn. Grote ramen aan de waterzijde met 18e eeuwse ijzeren tralies. De drievleugelige vestingmuur in wezen uit het begin van de 18e eeuw. Onderbouw van steengroeve, spanten met daarop pannendaken. Aan de lange zijde een stenen rondboogpoort met het jaartal 1717 en het wapen van Grote en zum Bach: In 1717 liet de weduwe Anna Maria zum Bach de voorburcht herbouwen. De oudere familiewapens van Caspar von der Reven en zijn vrouw Marie von Blankaert waren aan de zijkant ommuurd. Het ridderreliëf in de zuidwestgevel van het kasteelhuis is recenter. De geschiedenis van deze met stucmortel bevestigde figuur gaat terug tot een grap uit 1938, te lezen in Lohmarer Heimatblatt 18, pagina 46.Lijst met bronnen:Friedhelm J. Limbach, Geschiedenis van Lohmar, Lohmar 1969;De kunstmonumenten van de Siegkreis (= de kunstmonumenten van de Rijnprovincie 5.4), edit. door Edmund Renard. Düsseldorf 1907, herdruk 1984, blz. 122-123;F.E.von Mehring, Geschiedenis van de kastelen, ridderwoningen, abdijen en kloosters in het Rijnland en de provincies Jülich, Kleef, Berg en Westfalen. Ongewijzigde herdruk van de uitgave van 1833-61, 1973, nummer 10, blz. 14 ev.

De kasteelbouwers hadden nooit gedacht dat ze ooit langs een snelweg zouden gaan wonen.