Jesolo

Lido di Jesolo, van het laat-Romeinse rijk tot de middeleeuwen
Het huidige Jesolo werd tijdens het Romeinse rijk onder de naam Equilium gesticht als een vicus (dorp) op een eiland nabij de monding van de Piave - uiterlijk in de 4e eeuw. Het was een van de vele etappes op de lange waterweg vanuit Ravenna in de lagune - archeologisch gedocumenteerd in een herenhuis - waar koopvaardijschepen stopten, vooral in de winter, om zichzelf te beschermen tegen de harde wind (de Bora) en zeestormen. Visserij, landbouw, veeteelt, maar ook een zekere specialisatie in metaalbewerking en beenderen en hoorn kenmerken de lokale economie.
Na de ineenstorting van het Romeinse rijk vormde de plaats, samen met andere steden in de Boven-Adriatische Zee, zijn eigen rijk met Jesolo en Civitas Nova (Eraclea) als hoofdstad, archeologisch gekenmerkt door toegenomen nederzettingsactiviteit en landaanwinning, ook in Jesolo. Sinds 2018 is de kern van de nederzetting echter nog niet ontdekt. In ieder geval was de nabije omgeving totaal anders georganiseerd en werden er houten constructies gebouwd om land te winnen. De eenbeukige kathedraal met zijn mozaïeken en een begraafplaats werd gebouwd in de 7e eeuw. Volgens de Venetiaanse traditie was de eerste regent Doge Paulicius in 697. In de daaropvolgende eeuwen beleefde Jesolo zijn eerste bloeitijd, die vooral te danken was aan de handel, de riviervaart en de zoutwinning. Een kamer met een apsis bestond al in de 5e eeuw, voordat de kathedraal werd gebouwd, waarvan de ruïnes al lang zijn onderzocht.
In de 9e eeuw werd Jesolo de zetel van een bisschop. Het bisdom werd in 1466 afgeschaft en opgenomen in het Patriarchaat van Venetië.
Equilium had te kampen met talrijke overstromingen vanuit de Piave. De Piave veranderde - net als alle andere Noord-Italiaanse rivieren in die tijd - vaak van bodem, wat een dramatische impact had op de inwoners van de stad. In de daaropvolgende jaren maakten sedimentafzettingen uit de Piave de havenactiviteiten steeds moeilijker en werden landroutes steeds toegankelijker. Hierdoor konden de Hongaren waarschijnlijk Equilium in het jaar 900 binnenvallen. Jesolo verloor echter geleidelijk zijn belang weer toen delen van de bevolking naar Venetië migreerden.
Tekst/bron: wikipedia.org
de.wikipedia.org/w/index.php?title=Jesolo&veaction=edit&section=6

Lido di Jesolo, van het laat-Romeinse rijk tot de middeleeuwen
Het huidige Jesolo werd tijdens het Romeinse rijk onder de naam Equilium gesticht als een vicus (dorp) op een eiland nabij de monding van de Piave - uiterlijk in de 4e eeuw. Het was een van de vele etappes op de lange waterweg vanuit Ravenna in de lagune - archeologisch gedocumenteerd in een herenhuis - waar koopvaardijschepen stopten, vooral in de winter, om zichzelf te beschermen tegen de harde wind (de Bora) en zeestormen. Visserij, landbouw, veeteelt, maar ook een zekere specialisatie in metaalbewerking en beenderen en hoorn kenmerken de lokale economie.
Na de ineenstorting van het Romeinse rijk vormde de plaats, samen met andere steden in de Boven-Adriatische Zee, zijn eigen rijk met Jesolo en Civitas Nova (Eraclea) als hoofdstad, archeologisch gekenmerkt door toegenomen nederzettingsactiviteit en landaanwinning, ook in Jesolo. Sinds 2018 is de kern van de nederzetting echter nog niet ontdekt. In ieder geval was de nabije omgeving totaal anders georganiseerd en werden er houten constructies gebouwd om land te winnen. De eenbeukige kathedraal met zijn mozaïeken en een begraafplaats werd gebouwd in de 7e eeuw. Volgens de Venetiaanse traditie was de eerste regent Doge Paulicius in 697. In de daaropvolgende eeuwen beleefde Jesolo zijn eerste bloeitijd, die vooral te danken was aan de handel, de riviervaart en de zoutwinning. Een kamer met een apsis bestond al in de 5e eeuw, voordat de kathedraal werd gebouwd, waarvan de ruïnes al lang zijn onderzocht.
In de 9e eeuw werd Jesolo de zetel van een bisschop. Het bisdom werd in 1466 afgeschaft en opgenomen in het Patriarchaat van Venetië.
Equilium had te kampen met talrijke overstromingen vanuit de Piave. De Piave veranderde - net als alle andere Noord-Italiaanse rivieren in die tijd - vaak van bodem, wat een dramatische impact had op de inwoners van de stad. In de daaropvolgende jaren maakten sedimentafzettingen uit de Piave de havenactiviteiten steeds moeilijker en werden landroutes steeds toegankelijker. Hierdoor konden de Hongaren waarschijnlijk Equilium in het jaar 900 binnenvallen. Jesolo verloor echter geleidelijk zijn belang weer toen delen van de bevolking naar Venetië migreerden.
Tekst/bron: wikipedia.org
de.wikipedia.org/w/index.php?title=Jesolo&veaction=edit&section=6

Een heel mooi stadsingangssymbool