La Chartreuse du Val-Dieu

In 1170 besloot Rotrou IV, toen graaf van Perche, zoon van de illustere Rotrou III stichter van de abdij van La Trappe, om land aan een handvol monniken aan te bieden, evenals een aantal privileges voor de bouw van hun klooster. Het zijn de Chartreux die komen en een vallei kiezen die zo geïsoleerd en wild is dat hij de bijnaam "The Valley of the Devil" of "The Desert" krijgt. De kartuizers noemden het Val-Dieu en, de natuur tartend, vestigden zich er. Deze Chartreuse groeide in de loop van de tijd tot het op zijn hoogtepunt een enorm kloostercomplex vormde, zeer mooi en regelmatig, in het hart van het bos van Reno-Valdieu, en met tussenpozen omringd door muren en torentjes.
Maar in slechts een paar jaar tijd kreeg de Franse Revolutie de overhand van de Chartreuse. Ontdaan van al hun privileges en rechten, gingen de monniken in ballingschap. In 1798, nadat de Val-Dieu door de revolutionairen was gesloopt, werden de meubels naar Alençon vervoerd.
Het enige dat nu overblijft is het entreepaviljoen, de Vrouwenkapel en een paar bijgebouwen aan de linkerkant als je binnenkomt. Gebouwen die heersen over deze stille open plek en getuigen van het glorieuze verleden van deze Chartreuse die tot in de 18e eeuw de bijnaam "The Queen of the Desert" kreeg.