Wandel Highlight
Waar eens heide groeide of kleine percelen weiland lagen, werden op het einde van de 19° eeuw heel wat hectaren bos aangeplant ten zuiden van Brugge. Zo werden ook, bij de oprichting van de Sint-Andriesabdij, in het begin van de 20° eeuw, de gebouwen omringd met ruim 50ha bos. In die periode had bosbeheer een lonend economisch doel en werden in de regio heel veel naaldbomen aangeplant met als doel het hout te kunnen verkopen onder meer als stutpalen in de mijnschachten.Toen de abdij gedurende de Tweede Wereldoorlog bezet werd en het hoofdkwartier was van de Duitse kustverdediging, werden de bossen van Zevenkerken geveld, behalve de buitenste rijen van de grote dreef die naar de abdij leidt. Het hout werd verzaagd als anti-tankpalen langs de kustlijn.Dit legt uit waarom het bos nog een vrij jong bos is. Het is immers volledig tussen 1945 en 1950 opnieuw aangeplant, nog steeds in hoofdzaak met naaldbomen en Lorken, Corsicaanse spar, Sylvester en Douglasspar. Inmiddels wordt het beheer van bossen - ook de privé bossen - door de overheid in het oog gehouden en wordt er sterk geadviseerd om geleidelijk de naaldbomen te vervangen door inheemse loofbomen. De stormen van de laatste decennia en een ziekte in de Corsicaanse spar hebben in het bos van Zevenkerken dit omvormingsproces bespoedigd. Sinds 1985 werden bijna uitsluitend loofbomen geplant zoals beuken en eiken als basisstructuur. Daarnaast wordt ook bewust gekozen om van het geheel geleidelijk een gemengd bos te maken waarbij de verschillende inheemse boomsoorten een gezond evenwicht waarborgen.Bron: abdijzevenkerken.be/bezoek/de-bossen
3 juli 2023
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!