Ehemalige Strafanstalt am Holzweiher

Een hele fijne en gezellige rustige plek waar je je helemaal kunt laten gaan en kunt genieten van de natuur, de rust, de sereniteit van het bos.
De toegang is gratis en je kunt hier zo vaak komen als je wilt en je goed voelen.

Een informatiebord herinnert aan het kamp, waarvan niets meer is overgebleven dan de toegangspoort en enkele hekpalen.Het bijkantoor was tot het begin van de jaren zeventig in bedrijf. De gevangenen werkten volgens een landgoed overdag in de stallen, in het bos als bosbouwdetachement en in de visserij aldaar en werden 's avonds teruggebracht naar hun cellen. Er ontstonden landbouwgebieden, een boomkwekerij, veeteelt, runderen, varkens en aanvankelijk ook paarden en enkele vijvers met visbestanden.[6] Tegenwoordig wordt het gebied gebruikt door de Beierse Staatsbossen. Er zijn enkele agrarische gebouwen op het terrein, een woongebouw voor JVA-functionarissen en hun gezinnen, boerderijgebouwen en vijvers. De vijvers zijn broed- en rustplaatsen voor zeldzame watervogels[7]. In 2017 is bij de ingang van de Beierse Staatsbossen een informatiebord geplaatst.[8]Het terrein is nog volledig omheind, afgesloten en niet betreden.de.wikipedia.org/wiki/Ehemalige_Strafanstalt_am_Holzweiher

Het gebied werd voor het eerst in de jaren 1100 tot 1300 radicaal ontbost om te voorzien in de behoeften aan brandstof en bouwhout van de opkomende stad Neurenberg. In de 14e eeuw dreigde woestijnvorming en in de 15e eeuw werden er dennenmonoculturen herbebost. De kale zandgrond was voor de landbouw totaal onaantrekkelijk, maar de bossen konden zich weer vestigen op de grondwaterbodem van Fischbach. Het bleef bij het gebruik in de bosbouw, plus een beetje bijenteelt.[4] Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd 500 m naar het westen het krijgsgevangenenkamp Russenwiese opgezet, dat later, tijdens de nationaal-socialistische periode, werd geëxploiteerd als een arbeidsopleidingskamp. Tijdens de nachtelijke luchtaanvallen op 10./11. en 27./28. In augustus 1943, dat eigenlijk bedoeld zou zijn geweest voor het rangeerterrein vijf kilometer naar het westen, werd het kamp getroffen en vervolgens verlaten. Ook de aan het oosten grenzende akkers werden volledig verwoest door valse druppels en bosbranden. Bovendien waren er naarmate de oorlog vorderde stukken puin van neergestorte machines, aangezien het gebied precies halverwege tussen de luchtafweerposities Fischbach en Dozenteich lag en het in de naoorlogse periode aanvankelijk braakliggend bleef.Pas in 1952, toen de gerechtelijke instellingen van Neurenberg weer aan de Duitse autoriteiten werden overgedragen en de kern van de stad was geruimd van het zwaarste oorlogsafval, begon ook het Reichswald met het opruimen. Als tak van de gevangenis werd het gebied omheind en deels herbebost, postadres Nuremberg Waldpflanzgarten. De Fischbach werd afgedamd tot een houten vijver en de bomkraters op de Hutgraben in het noorden werden uitgebreid tot een keten van vijvers. De voorzieningen op Brunner Weg/Holzweiher werden niet aan het publiek meegedeeld en bleven grotendeels onopgemerkt. In oktober 1967 was er een gewapende overval op het terrein waarbij een voertuig werd gestolenBron: Wikipedia