De lans van Lehringen

De Lans van Lehringen is een 2,38 lange taxusspeer uit het Midden-Paleolithicum die in 1948 werd ontdekt in de buurt van Lehringen (Nedersaksen), wat betekent dat hij kan worden toegewezen aan Neanderthalers. Tegenwoordig wordt de 115.000 tot 120.000 jaar oude speer, die niet helemaal correct de "lans" wordt genoemd, bewaard in het Historisch Museum in Verden.
Een replica is te vinden in het Staatsmuseum van Nedersaksen in Hannover.
Begin maart 1948 werd bij het uitgraven van een mergelput bij Lehringen op een diepte van ongeveer twee meter het skelet van een groot dier ontdekt, gevolgd door stenen werktuigen en een houten speer. De meeste vondsten zijn in de loop van de volgende dagen samen met de mergel verwijderd en dus vernietigd.
De mergelgroeve-eigenaar Franz Werner, die geïnteresseerd was in de lokale geschiedenis, belde de gepensioneerde rector Alexander Rosenbrock, maar pas op 18 maart, om de enige twee overgebleven vrachtwagens te bergen.
Inmiddels waren de meeste vondsten verwijderd en een deel was meegenomen door toeschouwers.
Met name de documentatie van de vondsten bleek archeologisch gezien ontoereikend. Er zijn geen plattegronden of foto's gemaakt.
Het dier was een Europese bosolifant (Palaeoloxodon antiquus), destijds geschat op 45 jaar oud.
Tussen zijn botten werden fragmenten gevonden van een 2,15 m lange "speer".

Het bijzondere aan dit hoogtepunt is naar mijn mening de historische betekenis ervan. Op het terrein zijn naast een enkel informatiebord enkele kleine, onopvallende waterpartijen die door de dichte begroeiing op de oevers slechts op enkele plaatsen te zien zijn. Rondom deze watergebieden is er geen rondvaart.Het gevonden skelet wordt tentoongesteld in het museum in Verden.