Nordkanal

De paden langs het Noordkanaal zijn erg populair bij voetgangers en fietsers omdat ze een echt hoogtepunt zijn. Bijzonder mooi is de route in het stadsbos van Neuss. Een brede laan, omzoomd met kastanjebomen, is iets minder dan een kilometer lang.

Napoleon was van plan het te financieren uit de belastingen op gedistilleerde dranken en het zou van de Rijn naar de Maas en verder naar de Schelde leiden: zijn Gran Canal du Nord zou ongeveer 200 kilometer lang moeten zijn en Antwerpen, in die tijd een Franse zeehaven, en de Zuid-Nederlandse gebieden met de handel centra op de kortste route Sluit de Rijn.

Bovendien was Napoleon van plan om alle handel met het vasteland van Europa te voorkomen - tot ergernis van de Nederlanders. Soortgelijke plannen bestonden al in de 17e eeuw, toen de Habsburgse regent Eugeniana de Rijn, Maas en Schelde wilde verbinden met de aanleg van de Fossa Eugeniana - het kanaal werd nooit voltooid. Napoleon had ook grootse plannen voor zijn noordelijke kanaal. De route was opgedeeld in twee delen: de Noordervaart van Antwerpen naar Venlo en het Noordkanaal van Venlo naar Neuss.

Dus het noordelijke kanaal deed het als de Fossa Eugeniana. Het bleef onvoltooid - hoewel het in fragmenten werd gerealiseerd (Louisenburgsluis, aarden wallen, bruggen, brugwachterswoningen, grachten, Neusshaven) en later werden de oorspronkelijke kanaalpercelen bezet met nieuwe routes voor spoor en wegen: het parcours is nog steeds traceerbaar in plaatsen vandaag. waar het niet meer werd gerealiseerd. Ook straatnamen zoals "Am Nordkanal" verwijzen hier en daar naar het historische project.

Bron: niederrhein-edition.de/magazin/artikeldetails/per-rad-auf-den-spuren-napoleons

monumente-online.de/de/anders/2015/3/napoleons-erbe.php

Ze waren de sterren van hun tijd. De Franse ingenieurs die het legendarische Canal du Midi in Zuid-Frankrijk hebben gebouwd, waren hun collega's in Europa ver vooruit, vooral als het ging om technische waterbouw. Met de persoonlijke deelname van Napoleon moesten ze zijn aanspraak op macht in het noorden van het rijk consolideren met een even gedurfde, zij het aanzienlijk kleinere, structuur.

In 1804 gaf Bonaparte zijn hoofdingenieur, Aimable Hageau, de opdracht voor het project "Grand Canal du Nord". Deze moest de Rijn verbinden met de meest noordelijke zeehaven onder Frans bewind in Antwerpen om de Nederlandse douanerechten te omzeilen. De loop van het kanaal was gericht op een zo klein mogelijke aanleg van kunstwerken, een adequate watervoorziening en de meest gunstige verdedigingslinie naar het oosten. In 1806/07 werd besloten om van Grimlinghausen aan de Rijn via Neuss naar de Maas en de Schelde te gaan. De bouwwerkzaamheden begonnen in 1808.
Met twee sluizen van de Rijn bij Grimlinghausen werd het waterpeil in het kanaal verhoogd en vervolgens vanuit Louisenburg (gemeente Straelen, district Kleef) met zeven sluizen weer verlaagd richting het Maasdal. De Obererft en de Niers moesten het kanaal met water voeden.