Het sanatorium van Aincourt

Een plek doordrenkt van geschiedenis
Het sanatorium van Aincourt was een kuurcentrum dat gespecialiseerd was in de behandeling van longtuberculose (ftisis) in het dorp Aincourt (departement Val-d'Oise) in Frankrijk.Het sanatorium, momenteel gelegen in het regionale natuurpark van het Franse Vexin, werd tussen 1931 en 1933 gebouwd door de architecten Édouard Crevel en Paul Decaux. Het is een van de grootste complexen van deze categorie, gebouwd in de 20e eeuw. Tussen 1940 en 1942 was het ook een concentratiekamp.Het oude sanatorium van Aincourt ligt al meer dan 30 jaar in puin.Voordat het een populaire plek was voor jongeren en fotografen, was het vooral een plek met een rijke geschiedenis.
Gebouwd in 1933, werden de gebouwen ontworpen om epidemieën van tuberculose te bestrijden.
De gebouwen werden vervolgens in 1940 gevorderd door het Duitse leger.
De laatste gebruikte het om een interneringskamp op te richten voor communistische, vakbondsleden of gekozen activisten.
In totaal stonden er bijna 1.500 mensen geparkeerd in dit kamp, voordat ze naar concentratiekampen werden gedeporteerd.
Van 1942 tot 1943 werd de plaats omgevormd tot een opleidingscentrum voor de militieleden van de Mobile Reserve Groups, de Vichy-politie.
Pas in 1946 kon op het terrein weer zorg worden verleend.Omdat de gevallen van tuberculose terugliepen, werd het etablissement enkele jaren later multidisciplinair.
Een situatie die zal leiden tot de geleidelijke afschaffing van de gebouwen Tamaris en Peupliers, aangezien de activiteit van de site zich concentreert op het Pavillon des Cèdres, gerestaureerd in 1975 en toen het Centre Hospitalier du Vexin werd.Een luxe woningbouwproject zou tegen 2023 het levenslicht zien, maar werd gedwarsboomd door de pandemie.

ongelooflijke Urbex-plek, vol geschiedenis! Ontdekken !!