Nordfriedhof Siegburg

Nadat de in 1807 ingewijde begraafplaats aan de Johannesstrae te klein werd, legde de stad ver buiten de gebouwen van die tijd een nieuwe, grote begraafplaats aan, die vandaag de dag nog steeds de grootste van Siegburgs begraafplaatsen is.Goedkope percelen grond, die vanwege hun bodemgesteldheid ook als begraafplaats konden worden gebruikt, werden uiteindelijk gevonden in het gebied van de oude Lohmarer Straße, waar de begraafplaats nu is. Al in 1902 bracht de Royal District Physician een goedkeurend rapport uit, dat binnen een maand werd gevolgd door de Koninklijke Pruisische regering in mei 1902 met de goedkeuring van het begraafplaatscomplex. Dit oorspronkelijk verworven gebied werd in 1929, 1939/40 en 1944/45 vergroot door verdere grondaankopen, zodat de begraafplaats vandaag een totale oppervlakte van 9,5 hectare beslaat, die door de veranderende begrafenisrituelen nog lang niet uitgeput is .
De planning en aanleg van de nieuwe begraafplaats was de eerste, zorgvuldig voorbereide taak van de toenmalige stadsbouwmeester en later stadsbouwraadslid Peter Geimer, die net op 1 september 1905 en in de daaropvolgende periode van bijna drie decennia de verdere uitbreiding van de faciliteit. De in 1907/08 aangelegde parkachtige begraafplaats, die wordt gekenmerkt door zijn schilderachtige ligging aan de rand van het bos, werd in het eerste decennium van de 20e eeuw beschouwd als een van de meest opvallende en voorbeeldige begraafplaatsen in het Rijnland.
Geimer koos voor het ontwerp van de faciliteit een gemengde vorm. Enerzijds greep hij terug op de sinds de jaren 1880 modern geworden begraafplaatsparklandschappen door grote groengebieden te voorzien van struikengroepen en boomaanplant, maar in de routing hield hij vast aan de traditionele vorm van rechte paden, die hij had neergelegd in een kopie van een kerkschip met een ronde apsis. Dit is vandaag de dag nog duidelijk te herkennen op de routekaart. Andrea Korte-Böger: De Siegburg North Cemetery. In: Siegburgbladeren nr. 27, 2010