Schneewitchen

Vandaag heb ik het eindelijk gehaald, ik stond aan de voet van de Stäffelsturm. Dat is al van verre te zien als je vanaf de Rijn richting Bad Bergzabern of Schweigen fietst. In 2022 probeerden Michael en ik de fiets, maar toen stopte een panne ons. Ook daar waren we onder de indruk van de hellingen. In Dörrenbach moeten hellingen van 16% worden beheerst. De totaal interessante Doornroosje-gemeenschap van Dörrenbach is op zichzelf al een bezoek waard. Ik heb dit al in gedachten van een bezoek afgelopen zomer. Dit komt weer tot leven als je langs de vele vakwerkhuizen, het stadhuis en de uiterst interessante vestingkerk rijdt. Met de eBike zijn hellingen geen probleem meer. Dus de inspanning was nog steeds matig, zelfs met de enorme hellingen. De elektrische helper in de trapas bracht ons snel naar de individuele stations van het sprookjespark. Helaas zijn de stations niet in een representatieve staat. Er is dringend behoefte aan renovatie. Maar > Tischlein Deck Dich < bracht ons naar de toren. De toren is niet zo spectaculair, maar de klim met het uitzicht was zeker de moeite waard. Over goed begaanbare bospaden daalde het af naar Bollenborn. Via Reisdorf, Weiler, de Germanshof (doordrenkt van geschiedenis) en Wissembourg gingen we door de Weintor naar Schweigen. Aangezien bijna alles op maandag gesloten is, klopten we aan bij de dorpsbakkerij. Nou, naast koffie en cake was er ook een hele goede spritzer. Gesterkt en met wind in de rug trapten we op het nieuwe fietspad door Ober-Niederotterbach- Frecken- Mienfeld - Kandel via de "Rheibrügg" naar Kandel - KA- Ettlingen en Neuburgweier. Vandaag was het goed fietsweer, waar we intensief gebruik van hebben gemaakt en hebben genoten van veel nieuwe indrukken en uitzichten. Conclusie: omdat schoonheid zo dichtbij is.