Galloway-koeien.

Meer en meer worden Galloways ingezet in het natuurbeheer. In vroegere tijden vormden grote en kleine grazers het landschap. Vele van deze wilde grazers zijn in onze streken echter uitgestorven. Ter vervanging worden nu runderrassen uitgezet die nauw verwant zijn aan hun wilde voorouders. De Galloway is een rund met veel primitieve kenmerken. Het is een sociaal dier dat in kuddeverband leeft en in kleine groepjes kan losgelaten worden in natuurgebieden. Het is zeer goed aangepast aan het leven buiten en vraagt weinig zorg. Zo heeft het geen hulp nodig bij het kalveren, dient het niet gemolken te worden en vindt het voldoende voedsel waardoor bijvoederen niet noodzakelijk is. Doordat het niet enkel grassen eet en sommige delen meer of minder begraast neemt de diversiteit van het landschap toe. Zijn vriendelijk, en rustig karakter is ideaal in natuurgebieden met een hoog bezoekersaantal.
Toch nog dit. Ondanks het zeer zachtaardig karakter zijn deze dieren niet tam en kunnen ze niet vergeleken worden met de koeien die we kennen van op de boerderij. Het is ook belangrijk dat de dieren hun zelfredzaamheid behouden en niet afhankelijk worden van de mens. Er wordt dan ook gevraagd de dieren met rust te laten, er niet naar toe te lopen en ze niet te voederen. Ook de hond blijft het best aan de leiband!
(Natuurpunt)

Die vind je in het begrazingsgebied met wat geluk

De Galloway wordt vaak beschreven als een zeer oud en oorspronkelijk ras. Het zou afstammen van een gehoornd en zwart vee dat sinds de Keltische tijd in Schotland leefde. Zijn naam zou het te danken hebben aan het woord Gallovid of Gaul wat Gallisch betekent en verwijst naar de aanwezigheid van dit volk in het uiterste zuiden van de Schotse Lowlands. In deze streek, later het Graafschap Galloway genoemd, stonden de kuddes bekend om hun lang, donker en golvend haar. Ze waren ook zeer bestendig tegen het ruwe klimaat van dit kustgebied.