Kirche Wolferode

Al in 1336 werd er een kerk gebouwd door de monniken van het benedictijnenklooster Wimmelburg (waarschijnlijk op een andere plaats), waarvan het patronaat overeenkwam met dat van de schenkerkerk Sint Cyriacus. Het huidige schip, dat iets breder is dan de toren met zijn licht ingesprongen oostkant (5/8 polygoon), werd in de jaren 1859-62 in neogotische stijl gebouwd van rode Siebigerode-zandsteen. Het oudste deel is de vierkante toren die aan het einde van de 15e eeuw uit breukstenen werd opgetrokken.In elk kardinaal punt toont een klein klokkenhuis het land en de mensen wat het uur heeft geslagen. Op de begane grond van de toren bevindt zich een kruisgewelfde torenkamer, die waarschijnlijk oorspronkelijk als crypte werd gebruikt. Het hele gebied van de kerk en de voormalige begraafplaats is omheind met een onlangs gerenoveerde stenen muur.
In de zuidwestelijke hoek van de St. Cyriacuskerk in Wolferode, tussen de toren en het schip, bevindt zich een kleine vestibule met de ingang. Via deze kleine vestibule komt de bezoeker de kerk binnen. Dit gebied wordt vooral geaccentueerd door zijn rode zandstenen hoekverbindingen en spitsboogvormige klankbogen met maaswerk van vissenblaas (quatrefoil).
Binnen omarmt het de bezoeker met zijn duidelijk gestructureerde eenvoud. Het schip wordt overspannen door een balkenplafond en opent naar het kruisgewelfde koor in een hoge ronde boog. De muren van het schip zijn aan de noord- en zuidzijde gestructureerd door zes puntige, hooggelegen ramen; daarnaast zijn er de drie ramen in het koor.