Burg in Lisberg

Kasteel Lisberg is een van de oudste nog bestaande kastelen in Duitsland en is het enige intacte kasteel in het Steigerwald. Hans Fischer, die sinds 1968 met passie en toewijding het kasteel nieuw leven inblies, stierf in 2016, maar verkocht het kasteel toen hij nog leefde aan de Bambergse veilingmeester Johann Sebök.

Kasteel Lisberg is een van de oudste kasteelcomplexen in het Steigerwald en werd voor het eerst genoemd in een document uit het jaar 820. Als Gaugrafenburg van de Babenbergs diende het de beveiliging van de Volkfeldgau. Als leengoed van de katholieke prins-bisschoppen van Würzburg en tegelijkertijd van de protestantse marktgraven van Ansbach, werd het nooit vernietigd. De sluwe Lisbergers die tussen deze twee stoelen zaten, zouden in tijden van nood verhuizen naar de stoel die het goedkoopst was. Dit was de enige manier waarop kasteel Lisberg als enige van de 32 kastelen in het Steigerwald alle oorlogen zonder schade heeft overleefd. Het oudste gebouw van het kasteel is de romaanse donjon met zijn donkere hofgevangenis. De binnenste kasteelpoort is ook romaans. De aangrenzende vrouwenopvang is gotisch, terwijl het uiterlijk van de Palas Renaissance-stijl van rond 1600 is. De mooiste kamers zijn de enorme kasteelkeuken en de ridderzaal, die Otto Philipp von Münster in 1776 opnieuw had ontworpen. De afgelopen elf eeuwen hebben hier de Frankische adellijke families von Thünfeld, von Giech, von Aschhausen, von Milz en vele anderen gewoond. Waarschijnlijk de belangrijkste heren van kasteel Lisberg waren de baronnen van Münster. De laatste adellijke eigenaren waren de prinsen van Castell, in 1968 kwam het kasteel in particulier bezit. Bron: bamberg.info

Altijd leuk om op het kasteel te zijn. En als je dan een leuk gesprek hebt zoals vandaag, des te beter.