Abdij Benedictijnen

Dit gebouw werd grondig verbouwd naar assistentieflats. Aan de voorgevel merk je dat niet.

De oorsprong van de abdij der benedictijnen moeten we zoeken bij Dendermondenaar D. Veremundus D'Haens, één der laatste overlevende monniken van de aloude abdij van Afflighem in Brabant.
Hij kocht het oude klooster (1595-1797) in Dendermonde van het armbestuur.
Hij vernieuwde de abdij in 1837 en in 1857. In 1891 werd een ruime bibliotheek bijgebouwd.
Enkele jaren later, in 1900, werd ook de oude Capucijnenkerk, die te klein was geworden, afgebroken en in 1902 vervangen door de huidige kerk. In 1914 werd de abdij, zoals trouwens het grootste gedeelte van Dendermonde, door oorlogsbrand verwoest. Al de abdijgebouwen werden in puin gelegd; alleen de 'brandvrij' ontworpen bibliotheek, kon aan het vernielend vuur ontsnappen.
In 1919 werd een aanvang gemaakt met de herstellingswerken aan de kerk en het bouwen van een nieuwe abdij, wijder en grootser. In 1939 werd de abdijkerk tot de waardigheid van basiliek verheven. De nieuwe abdijgebouwen, in Vlaamse renaissancestijl, werden in roosrode baksteen opgetrokken volgens het traditionele plan der Benedictijner-abdijen: vier grote vleugels met het kloosterpand en de conventuele lokalen (bibliotheek, refter, ...) rond een binnenhof.Bron: abdijdendermonde.be/abdij.asp