CHIESA ABBAZIALE ROMANICA DI SANTA GIUSTINA

GESCHIEDENIS: Volgens de traditie gebouwd in 722 door de Lombardische koning Liutprando, werd het in 1030 volledig gerenoveerd dankzij de markies van Sezzadio Otberto, die er een klooster aan toevoegde en vervolgens toevertrouwde aan de benedictijnse monniken. Het prestige van het complex groeide in de loop van de tijd gestaag en bereikte zijn hoogtepunt tussen de 11e en 12e eeuw. Een fase van verval volgde. Toevertrouwd aan de abten van Sant'Ambrogio di Milano, werden zijn bezittingen in de Napoleontische tijd uiteengereten en het deel met de kerk werd aan het einde van de 19e eeuw gekocht en omgevormd tot een privéwoning. De kerk blijft van het oorspronkelijke complex, sober en eenvoudig, dat de romaanse lijnen van de 11e eeuw heeft behouden.
BUITENKANT: De driedelige gevel, oorspronkelijk met opvallende kenmerken, heeft een toren in het middengedeelte, toegevoegd in de 15e eeuw. Het oppervlak is verticaal verdeeld door 8 pilasters die de massa verzachten en in het bovenste gedeelte versierd met hangende bogen. Het portaal is heel eenvoudig, zonder stenen of marmeren ornamenten.
Het plan is een commissaal kruis, dat wil zeggen T-vormig, het transept steekt veel uit en de drie apsissen zijn direct aan de oostkant geënt, die bijna als torens lijken die, cilindrisch, uit het vlakke oppervlak van de achterkant tevoorschijn komen muur.belangrijkste bron: archeocarta.org/sezzadio-al-abbazia-di-santa-giustina

privé, gebruikt voor bruiloften, alleen geopend bij speciale gelegenheden; zeer interessant interieur met crypte;