Ebersdorf

Habartice/Ebersdorf werd in de 13e eeuw gesticht door Frankische kolonisten. De plaats op de ruige Boheemse bergkam van het Ertsgebergte werd voor het eerst genoemd in 1363 als Eberhartsdorf, waarschijnlijk genoemd naar de leider van de Duitse immigranten. In 1374 komen we de naam van Habartivilla en 1392 Eberzdorff tegen. Habartice is de Tsjechische naam voor Ebersdorf.Ebersdorf is ontstaan als onderdeel van een geplande landinrichting in het toen nog dicht beboste Noord-Bohemen. Het was (zoals bijvoorbeeld Nieder Seifersdorf) een Waldhufendorf, waarin elke kolonist een stuk bos kreeg toegewezen om te kappen en te bouwen. De individuele percelen (hoeven) waren zo groot dat hun inkomen een gezin kon voeden. De woon- en bedrijfsgebouwen zijn langs een straat aangelegd, waardoor typische rijtjesdorpen ontstaan. De land- en bosgronden van de individuele kolonistenfamilies grensden direct achter hun boerderijen in lange, smalle percelen.Ebersdorf speelde een bijzondere rol bij de nieuw gestichte nederzettingen in het gebied. Hier werd een kerk gebouwd. De pastoors van Ebersdorf moesten zorgen voor de pastorale zorg in een ruime parochie. In de 16e eeuw werd de regio tijdelijk protestants en in de 17e eeuw weer katholiek. In Ebersdorf drongen jezuïeten uit het nabijgelegen Mariaschein (Bohosudov) door de Contrareformatie.Tijdens de Dertigjarige Oorlog kwam meer dan de helft van de boerderijen in Ebersdorf leeg te staan. Oorlog, hongersnood en pest eisten hun verschrikkelijke tol. Ebersdorf moest verschillende keren troepen doorstaan: Saksisch, Zweeds, keizerlijk. Want het dorp lag aan de pasweg over de Geiersberg, een overgang tussen Saksen en Bohemen. De parochie Ebersdorf werd wees in de oorlogscrisis. Ondertussen werd de pastorale zorg vanuit Kulm (Chlumec) gehandhaafd.In 1783 werd de oude kerk in Ebersdorf afgebroken. Er werd een nieuwe kerk gebouwd in barokstijl, die - in de traditie van de oude kerk - werd gewijd aan St. Gallus. In 1800 werd een nieuwe pastorie gebouwd. Napoleon Bonaparte zou hier in 1813 hebben verbleven voordat hij de nederlaag van zijn generaal Vandamme in de Slag bij Kulm vanaf de kerktoren in Nollendorf aanschouwde.In 1900 woonden 954 "Duitsers" en vier "Tsjechen" in Ebersdorf. Ook na het einde van de Habsburgse monarchie en de oprichting van de Tsjechoslowaakse Republiek in 1918 bleef Ebersdorf – nu officieel Habartice – een 'Duits' dorp. Het leven op de bergkam van het Ertsgebergte was zwaar. De meeste bewoners werkten in de landbouw, maar met een bescheiden inkomen. Veel vrouwen waren thuis aan het vlechten en naaien van strohoeden, terwijl de mannen in de winter werk in het buitenland zochten. De bevolking van Ebersdorf/Habartice neemt sinds het midden van de 19e eeuw gestaag af.Na de Tweede Wereldoorlog deelde de bevolking van Habartice/Ebersdorf het droevige lot van miljoenen Duitstalige inwoners van Midden- en Oost-Europa. Ze werd verdreven uit haar vaderland. Dit ruige land werd zeven eeuwen na de drooglegging van het Boheemse Ertsgebergte weer verlaten. Het hele dorp werd met de grond gelijk gemaakt, meer dan tweehonderd huizen werden met de grond gelijk gemaakt. De kerk van St. Gallus werd ook verwoest - in januari 1949.Bron: sanktgallus.net/die-kirchen/habartice-u-krupky