,,Förster Schüler-Platz"

,,𝗙ö𝗿𝘀𝘁𝗲𝗿 𝗦𝗰𝗵ü𝗹𝗲𝗿-𝗣𝗹𝗮𝘁𝘇'"Van 1971 tot 2001 beheerde Manfred Schüler het bosgebied Veldenz met hart en ziel. Door zijn verantwoordelijke werk liet hij uitstekende bossen na in Veldenz en Burgen. Naast zijn baan als boswachter deed hij in Veldenz op veel plaatsen vrijwilligerswerk. Hij was 15 jaar lid van de gemeenteraad, waarvan 10 jaar als eerste raadslid. Als bestuurslid van de vereniging "Villa Romana" vulde hij de "Villa Romana" met leven met de evenementen die hij organiseerde, zowel muzikaal, literair als artistiek, en maakte ze bekend buiten de grenzen van Veldenz. De laatste jaren wijdde hij zich intensief aan de geschiedenis van het graafschap Veldenz en werkte hij mee aan de ontwikkeling van het gemeentearchief. Bron: tekst informatiebord

𝗶𝗻 𝗩𝗲𝗹𝗱𝗲𝗻𝘇De mijnbouw van Veldenz werd voor het eerst vermeld in de geschiedenis van het graafschap Veldenz in de vorm van documenten van graaf Georg Johannes in 1570. Mijnbouw speelde in die tijd een belangrijke rol. Graaf Georg Johannes (1562-1592) liet in Veldenz een munteenheid oprichten om daar munten te slaan. De "Münzstraße" in Veldenz herinnert hieraan. De naam van de wijk "Veldenzer Hammer" is waarschijnlijk ontstaan doordat hier 400 jaar geleden een postzegelmolen stond, die kopererts zo fijn maalde dat het gesmolten kon worden met houtskool, afkomstig uit de plaatselijke bossen. Het hameren, smelten en smeden van metaal met wateraangedreven hamers vond plaats bij de "Veldenzer Hamer". De houtskool werd opgeslagen in de zogenaamde kolenschuur, die later werd omgebouwd tot restaurant en café. De omheinde schacht in de buurt hield tot 1995 een geheim. Experts ontdekten een kleine opening op een diepte van 20 m op de bodem van de schacht, die leidt naar een kamer van 1,50 m x 9,00 m. Een zeldzaam cultuurmonument kwam aan het licht, de "Veldenzer Radstube". Radstuben van deze omvang waren voorheen alleen bekend uit Saksen en het Harzgebergte. In deze stuurkamer bevond zich een waterrad van eikenhout (80 cm breed, 8,00 m in diameter), dat zuigerpompen aandreef, ook van hout, om water uit diepere tunnels te pompen. Dit wiel werd aangedreven door water dat via slootsystemen uit nabijgelegen vijvers werd aangevoerd. Veldnamen zoals "In den Weiher" verwijzen nog steeds naar deze vijvers. De slootsystemen zijn grotendeels vernield door wegenbouw, maar zijn nog gedeeltelijk herkenbaar in het terrein. Het onderzoek van een houtmonster, dat in juni 2007 werd gevonden in een tunnel die leidt naar de Radstube, die al meer dan 100 jaar gesloten was, komt overeen met de laatste exploitatiefase (rond 1755) van de put. Bron: tekst informatiebord

Gewoon een gezellige plek, meer niet :-)